Spring naar de content

Stuur Maxim Hartman op Colin Kazim-Richards af, alstublieft

Soms word je verdrietig van nieuws. Als je hoort dat Alan Rickman is overleden, bijvoorbeeld. Of wanneer mensen varkens in een boom hangen en op een transformatorhuisje neerleggen om daarmee hun afkeer tegen een aangekondigd azc uit te spreken, uiteraard begeleid met zeer goed onderbouwde en rijmende spandoeken. Om te janken.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Rick Stet

Toch zijn er ook nieuwsberichten die een positieve invloed hebben op je gemoedstoestand. Zoals toen ik deze week las dat de NOS Maxim Hartman aan zich had gebonden. Rembo, of Rembo – ik weet nooit welke van de twee hij was – gaat eredivisiespelers interviewen. “Het zijn vaak hele jonge broekies met een te grote muil, laten we eerlijk wezen. Ik heb zin om ze te pakken te nemen,” zei Hartman na de bekendmaking. Was het alvast maar vrijdag, dacht ik woensdag, want dan zou hij zijn debuut maken.

En nu het vrijdag is, hoop ik dat Maxim Hartman naar Rotterdam is afgereisd, waar het ultieme eerste slachtoffer op hem wacht. Een van de domste soort. Colin Kazim-Richards is al een tijdje niet zo in zijn hum. De spits speelt niet. Dat ligt voornamelijk aan zijn kwaliteiten, maar dat gaat er bij de Engelse Turk niet in. Hij wordt daar vervelend van en maakt zich onmogelijk door ruzie te maken met vrijwel iedereen die op zijn pad komt.

Bovenstaande werd deze week opgetekend in diverse media en dat voelde voor Kazim als onrecht, of iets dergelijks. Om het tegendeel te bewijzen bedreigde hij de journalist die verslag had gedaan van zijn misdragingen. Een groot denker, die Colin.

Beperkte spits
Stelt u zich nu eens een tafel voor. Op die tafel liggen allemaal puzzelstukjes. De stukjes liggen verspreid, zonder enige logica. Dan stormt Colin Kazim-Richards de kamer binnen, achtervolgd door Maxim Hartman met een NOS-microfoon. Ze lopen tegen de tafel, die omvalt. Plots vallen alle puzzelstukjes in elkaar.

Als Kazim na een reprimande van technisch directeur Martin van Geel de Kuip uitloopt kijkt hij opeens in het uitdagende gelaat van de kersverse NOS-verslaggever.

“Waar maak je je nou zo druk om, man? Je bent toch gewoon een heel beperkte spits?
“That’s your opinion.”
“En nu wil jij een journalist naar beneden halen?”
“Yes.”
“Ja, hóór.”
“I’ll take you down as well.”
“Tuurlijk, kerel. Met die grote blote mannenklauwen van je zeker.”

Alstublieft NOS, laat Maxim Hartman een bezoekje brengen aan Colin Kazim-Richards. Opnieuw zullen de tranen over mijn wangen rollen, maar dan wel van plezier.