Six Nations is de grande dame van het rugby en wordt spannender dan ooit
Vlak voor de start van de Six Nations is het afwachten of de zes deelnemende, op het WK afgedroogde ploegen echt voor spektakel kunnen zorgen. Toch belooft het oudste rugbytoernooi ter wereld daarom spannender dan ooit te worden.
Op de Britse eilanden leven ze al weken toe naar het jaarlijkse rugbytoernooi om de Six Nations. Tussen 6 februari en 19 maart spelen Wales, Engeland, Schotland, Ierland, Frankrijk en Italië om het kampioenschap. Dat doen ze in een minicompetitie. Ieder team speelt een keer tegen de ander en het land met de meeste punten uit de vijf wedstrijden wint. Al sinds jaar en dag is de Six Nations het belangrijkste rugbytoernooi na het WK, maar dit jaar wordt er niet met heel veel vertrouwen toegeleefd naar het toernooi.
Blamage
Het afgelopen WK in Engeland was namelijk allesbehalve een succes voor de zes deelnemers. Gastheer Engeland vloog al tijdens de groepsfase uit het toernooi, tot afgrijzen van het thuispubliek dat hoopte op een wereldtitel. Ook Italië moest het toernooi al in de eerste fase verlaten en de andere vier rugbygekke landen, die de Six Nations vervolmaken, hebben afgelopen najaar een goede pak op de broek gehad.
In de kwartfinales verloren Ierland, Frankrijk, Schotland en Wales van Argentinië, Nieuw-Zeeland, Australië en Zuid-Afrika. Waarna de All Blacks met de titel aan de haal gingen. Daarmee werd de hegemonie van de landen van het zuidelijk halfrond pijnlijk duidelijk en dat heeft zijn sporen nagelaten.
Grondige renovaties
Net als bij mislukte eindtoernooien in het voetbal moeten ook in de rugbysport koppen rollen na slechte prestaties. De Engelse rugbybond stelde met Eddie Jones een nieuwe bondscoach aang die het beschadigde imago van The Three Lions, die de Six Nations in 2011 voor het laatst wonnen, moet gaan oppoetsen. Jones’ hand is direct zichtbaar bij Engelands openingswedstrijd tegen Schotland. Hij heeft aanvoerder Chris Robshaw vervangen en drie debutanten opgeroepen. Dat is niks vergeleken met de transformatie van het Italiaanse team. Liefst negen debutanten betreden het veld van het Stade de France voor het duel met de Fransen.
Ook voor de Ieren begint met de thuiswedstrijd tegen Wales een nieuw tijdperk. De winnaars van de afgelopen twee Six Nations-titels treden voor het eerst sinds 1999 aan zonder hun afgezwaaide sterren Brian O’Driscoll of Paul O’Connell op het veld. O’Driscoll is al sinds 2014 niet meer van de partij, na het WK stopte ook zijn kale teamgenoot als Iers international. Het illustere duo is samen goed voor 241 caps en wordt gezien als het een van de beste partnerships ooit in de rugbysport. Aan de Ierse jonge garde om dat enorme gat te vullen.
Spanning tot het eind
De Six Nations wordt dit jaar een toernooi waarbij de focus op de toekomst ligt. De traditionele Europese elite heeft op het WK een ferme tik op de neus gekregen, maar ligt nog niet definitief tegen het canvas. Daarom wordt deze editie ook zo leuk, voorspelt Robert Kitson, rugbyjournalist bij The Guardian: “Het gaat spannend worden tot de laatste bal is gespeeld.” De grote verliezers van vorig jaar – Schotland verloor al haar wedstrijden – kan dit jaar zomaar goed presteren. Al is de kans klein. Slechts één keer won de hekkensluiter het daaropvolgende toernooi (Wales, 1950).
Juist daar ligt de schoonheid van de Six Nations. Ieder jaar gloort er vlak voor het begin van het toernooi de hoop bij alle deelnemers, om naderhand vast te stellen dat het toch helemaal anders gelopen is. En juist nu: nu het vertrouwen bij de zes sterkste rugbylanden van Europa het laagst is, kan deze Six Nations een geweldig toernooi worden.
Programma openingsweekend Six Nations
Zaterdag 6 februari
Frankrijk – Italië, 15.25 uur, te zien op BBC 1
Schotland – Engeland, 17.10 uur, te zien op BBC1
Zondag 7 februari
Ierland -Wales, 16.00 uur
