Rusland is woest over het Songfestival, dus dreigt met een lofzang op Assad
‘Songteksten, toespraken, gebaren van politieke of soortgelijke aard zijn niet toegestaan tijdens het Eurovisiesongfestival’, zo valt te lezen in de Eurovisie-statuten. Desalniettemin won de Oekraïense Jamala zondag de 61ste editie van het muziekfestival met haar nummer 1944, opgedragen aan de honderdduizenden Tataren die Jozef Stalin in dat jaar en masse deporteerde vanuit de Krim. De Russen zijn woest, en slijpen de messen voor het eerstvolgende Songfestival.
In 1991 stoorden enkele deelnemende landen aan het Eurovisiesongfestival zich aan de inzending van Wit-Rusland. Het nummer zou een nationalistische tekst bevatten, besteld door de Wit-Russische president en Sovjet-kameraad Loekasjenko. In 2009 werd Azerbeidzjan nog gesanctioneerd omdat het in dat land ten tijde van de finale vrijwel onmogelijk was om op rivaal Armenië te stemmen.
Iedere Songfestival-winnaar tussen 2001 en 2008 was een kersvers kandidaatland, dus afkomstig van ver buiten het West-Europese hart van het liedjesfestijn. Toen onze eigen Glennis Grace in 2005 de finale van het Songfestival niet haalde, en ook de jaren die volgden, werd er met een beschuldigende vinger gewezen naar Oost-Europese landen. Was hier sprake van vriendjespolitiek, een complot misschien?
Politiek is verboden, en tegelijkertijd inherent aan het bestaan van het Eurovisiesongfestival.
Dat zijn ook Russische hooggeplaatsten van mening. Het hoofd van de Commissie van Buitenlandse Zaken van het Russische parlement, Konstantin Kosachev schrijft op zijn persoonlijke Facebook: “Geopolitiek heeft gewonnen. Politieke bemoeizucht heeft gezegevierd ten koste van eerlijke competitie.”
Plaatsvervangend premier Dmitry Rogozin verkondigde op Twitter muzikale oorlogstaal. “De volgende keer sturen we Sergey Shnurov. Het maakt niet uit of hij wint of niet – de boodschap zal duidelijk zijn.”
На следующее Евровидение отправим Шнурова. Победить не победит, но кое куда всех их пошлёт pic.twitter.com/DaVBUQSXc8
— Dmitry Rogozin (@Rogozin) 15 mei 2016
Shnurov staat erom bekend nationalistische boodschappen te verkopen in zijn muziek.
Maria Zakharova, hoofd pr van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, had wel een idee voor zo’n boodschap. Ze opteerde op haar Facebook voor een lied waarin de Syrische president Bashar al-Assad zou worden bezongen, een bondgenoot van het Kremlin.
Gepikeerd
De verjaging van de Krim-Tartaren in de Tweede Wereldoorlog is een precair onderwerp. In de jaren tachtig keerde een deel van de overlevenden van die deportatie pas terug naar hun geboortegrond.
Ook de annexatie van de Krim door de Russen in 2014 maakt het schiereiland (dat op Oekraïens grondgebied lag en volgens de Verenigde Naties nog altijd ligt) tot iets gevoeligs. Het Kremlin ontkent de annexatie nog altijd, en stelt dat de mensen in de regio ervoor hebben gekozen deel te worden van Rusland middels een democratisch referendum en dat de militaire troepen slechts die uitkomst willen waarborgen.
In 2007 waren de Russen ook al gefrustreerd toen een Oekraïense songfestivalinzending een steunbetuiging bleek te zijn aan de Oranjerevolutie. Ver kwam Oekraïne niet met dat nummer, maar zondag schoot het land wel degelijk raak. De Russen maken zich in elk geval op voor een revanche met luid tromgeroffel.
Moge de beste de meest strijdvaardige winnen.
