Hoe de terreur Charlie Hebdo groot maakte
Maandag, precies twee jaar geleden, stormden de Frans-Algerijnse broers Kouachi de burelen van Charlie Hebdo op. De gewelddadige aanslag kostte in totaal aan twaalf mensen het leven, onder wie aan hoofdredacteur Stéphane Charbonnier. Het restje redactie zette de missie van Hebdo voort: genadeloos kritiek uiten door middel van satire. Het meest cynische aan het verhaal van het Franse weekblad? Het bloedvergieten zorgde voor een structurele oplagestijging.
In de winter van 2014 werden er niet meer dan 30.000 edities van het blad verkocht. Na de aanslag lag dat aantal wekelijks een stuk hoger volgens het Franse dagblad Le Monde. In oktober 2016 zou Hebdo wekelijks 90.000 edities verkopen in de losse verkoop, plus 180.000 aan abonnees, waarvan er veel buiten Frankrijk woonden.
In Vlaanderen worden nog wekelijks 8.000 Charlie‘s verkocht. Voor de aanslag waren dat er 400 tot 500. In Duitsland kreeg het weekblad er zelfs een Duitstalige versie bij.
De piek van de oplagestijging vond een week na de aanslag plaats. De redactie gaf een numéro spécial uit. 5 miljoen exemplaren werden ervan verkocht. In Nederland stopte tijdschriftdistributeur Betapress jaren voor de aanslag met de verkoop van Charlie Hebdo, simpelweg omdat de belangstelling weg was. Van de speciale editie werden in januari 500 exemplaren geïmporteerd en verkocht, onder grote publieke belangstelling.
Het weekblad staat nog altijd garant voor controverse. In september drukte de redactie een cartoon af naar aanleiding van de dodelijke aardbeving in Italië, waarbij 300 mensen omkwamen. In de cartoon werden de slachtoffers afgebeeld als pastagerechten met het bijschrift ‘Aardbeving op z’n Italiaans’. In maart van dat jaar schopte Charlie eveneens tegen een zeer been door – na de aanslagen in Brussel – de Vlaamse zanger Stromae af te beelden met om hem heen afgerukte ledematen, niet wetende dat de vader van Stromae tijdens de Rwandese genocide overleden en naar verluidt ‘in stukken werd gesneden’.
Op de cover van de nieuwste Hebdo, vandaag verschenen, staat een moslimterrorist afgebeeld, die een lange loop van een geweer vasthoudt. Bijschrift: 2017, enfin le bout du tunnel.
Het verhaal van Charlie Hebdo is cynisch en eveneens wat ironisch. Terroristen poogden het blad om zeep te helpen, maar zetten het daarentegen op de kaart.
