Spring naar de content
bron: ANP/Evert-Jan Daniels

Abortus volledig illegaal in Brazilië, wij feliciteerden de ChristenUnie

In het streng katholieke Brazilië is een wetswijziging aangenomen die abortus in het geheel verbied. Dat betekent dat niet alleen onvoorzichtige of financieel instabiele stellen gewoon pampers moeten inslaan. Ook vrouwen die zwanger zijn door verkrachting en zwangere vrouwen die in levensgevaar verkeren, zitten vanaf heden opgescheept met een vervelende kroost.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Brazilië had al een strenge abortuswetgeving, maar deze wordt onder leiding van christelijke partijen uitgebreid. Nu al worden er jaarlijks zo’n 800.000 zwangerschappen afgebroken door vrouwen, meisjes en jonge meisjes. Doorgaans gebeurt dit op de zwarte markt, want bij ziekenhuizen kunnen zij bij wet niet terecht. De abortussen op de zwarte markt gaan vaak fout en vele vrouwen, meisjes en jonge meisjes belanden alsnog in het ziekenhuis, in slechtere toestand. Gods wil is meedogenloos, naar het blijkt.

Abortus
Beeld:

Gefeliciteerd, of niet?

Moeten wij onze regeringspartij ChristenUnie – die het als haar missie ziet ‘te streven naar een samenleving die meer en meer functioneert naar Gods wil’ – nu feliciteren met dit Braziliaanse nieuws? De ChristenUnie heeft zich immers altijd verzet tegen de legalisering van abortus, zo staat in hun politieke bijbel.

Dat wordt niet helemaal helder. Johannes de Vries, persvoorlichter van de Tweede Kamerfractie, laat de felicitatie aan zich voorbijgaan. Hij verwijst voor het standpunt van de partij naar het verkiezingsprogram, maar laat weten dat de ChristenUnie geen plannen zal voorstellen die buiten het kader van het regeerakkoord vallen. Carla Dik blijkt vandaag (9 november, red.) niet bereikbaar voor commentaar.

Zoals gezegd, dit partijstandpunt is tegen de legalisering van abortus. Dat is behoorlijk zwartwit. De ChristenUnie is zich bewust van dit afwijkende standpunt en zij richt zich nu dan ook op het omlaag brengen van het aantal zwangerschapsafbrekingen. En dat komt dus door ‘de politieke realiteit van nu’, niet door de feitelijke context (verkrachting of ongeluk) waarin abortussen geregeld plaatsvinden. Wat in het partijprogram volgt, is een opsomming van voorstellen die wel in het politieke debat sinds 1981 passen, toen abortus werd toegestaan in Nederland.

Voor abortus en ook niet en wel

Jarin van der Zande, voorzitter van ChristenUnie-jongeren PerspectieF, blijkt gelukkig makkelijk te bereiken. Allereerst moet benadrukt worden dat PerspectieF niet de ChristenUnie is. Maar als voorzitter van de ChristenUnie-jongeren is Van der Zande een bevredigend contact.

Ook hij neemt geen felicitaties aan. Ik leg hem de situatie in Brazilië voor: de wetswijziging, incluis gevolgen. Wat volgt is een absurdistisch semantisch spel.

“Ik weet niet wat er specifiek in Brazilië is gebeurd en kan daar dus niet op reageren. Ik ken die situatie niet.”

Nogmaals, in principe is die simpel, er is een wetswijziging die abortus nu in het algeheel verbied. Dat betekent dus ook na verkrachting of tijdens levensbedreigende zwangerschappen. Mijn vraag is of PerspectieF ideologisch ook voor een algeheel verbod op abortus in Nederland is?
“In de context van de huidige Nederlandse politiek zou ik niet willen pleiten voor een algeheel verbod. Dat is een praktisch argument. Maar ook omdat er verkrachtingen plaatsvinden. Dat zijn hele moeilijke omstandigheden. Daarom zou ik niet voor een algeheel verbod op abortus pleiten.”

Maar dat je in de huidige Nederlandse politiek niet zou willen pleiten, komt doordat het totaal geen populair standpunt is. Dat is dan niet je standpunt, maar je houding in het debat. Dus zijn jullie dan, met de tweede reden die je noemt, voor of tegen abortus? Het is namelijk of illegaal, of (deels) legaal.
“Ik ben pro life. Dus je zou kunnen stellen dat ik tegen abortus ben. In de kern klopt dat. Maar ik zie heel veel situaties waarin ik abortus goed kan voorstellen, zoals bij verkrachting of levensgevaar. Dan ben ik de laatste die zal zeggen dat abortus niet mag.”

Dan ben je dus niet tegen abortus, maar vóór.
“Eh… ik weet niet zo goed wat je van mij wilt horen… Ik ben pro-life. Wij hebben christelijke waarden. Maar het is geen kwestie van ‘altijd nee of altijd ja’.”

Maar je zegt dus enerzijds: ‘Ik ben tegen abortus.’ Maar anderzijds zeg je: ‘In extreme situaties ben ik er wel een voorstander van.’ Dan ben je dus niet tegen abortus. Het is in sommige situaties gewoon een legitieme oplossing. Je kunt dan niet meer zeggen dat je tegen abortus bent.
“… Nou… Ja, nogmaals. Ik ga mezelf nu herhalen. Deze nuance maak ik altijd in mijn standpunt over abortus. Als ik zeg: ik ben tegen abortus, doet dat geen recht aan mijn standpunt.”

Dan ben je dus tegen abortus in een wereld waarin bijvoorbeeld geen verkrachting plaatsvindt. Je standpunt is dan ‘tegen abortus, tenzij…’. Dan hoor je gelukkig in het voor-kamp.

Een opluchting

Brazilië is niet het enige land met dergelijke wetgeving. In Europa spant Ierland de kroon. Abortus is daar in alle gevallen ten strengste verboden. In 2018 volgt eindelijk een Iers referendum over het verbod. Daarmee kan het land ontsnappen aan de beschamende onderwereldse regionen der abortuswetgeving.

In Nederland worden jaarlijks zo’n 30.000 abortussen uitgevoerd. Deze cijfers zijn al jaren stabiel. Hoewel de schrift behoorlijk hip en bovendien machtig is in Den Haag, biedt de politieke situatie haar gelukkig geen ruimte deze abortussen al te drastisch te beperken.

En nog iets wat bevredigt: de ChristenUnie-jongeren lijken op dit punt enkel nog semantisch verbonden aan de schrift.