Annet Malherbe: ‘Verhalen kunnen mij niet goor genoeg’
Annet Malherbe (61) speelt in de voorstelling InVrede. Als tv-actrice werd ze bekend door onder meer Jiskefet en Gooische Vrouwen. Wat leest, luistert en ziet zij zoal in haar vrije tijd?
Boeken
“Ik heb al een jaar een reader’s block. Ik heb wel een aantal boeken op mijn nachttafel liggen, maar die worden altijd vrijwel meteen weer neergelegd. Laatst begon ik in Mijn zusje, de seriemoordenaar, het debuut van de Nigeriaanse schrijfster Oyinkan Braithwaite. Het schijnt een goed boek te zijn, alleen ben ik niet verder gekomen dan de eerste drie bladzijden, die ik ook alweer vergeten ben. Ik zeg het je: het is echt een aandoening. Ik word wel graag voorgelezen. Mijn man (kunstenaar en regisseur Alex van Warmerdam – red.) leest mij nu voor het slapengaan voor uit Een huis vol – een geschiedenis van het dagelijks leven van Bill Bryson. Hij las gisteren bijvoorbeeld voor dat het helemaal niet vanzelfsprekend was dat mensen zich vroeger wasten. Ook vooraanstaande mensen wasten zich niet. Hij vertelde iets over een of andere koning die zich elfenhalf jaar niet had gewassen, maar ook zijn onderhemd niet had verwisseld of verschoond. Toen het uit moest, omdat er waarschijnlijk niet veel meer van over was, bleek dat hemd helemaal in zijn huid gegroeid te zijn. Hele repen vel werden meegetrokken. Ik ben dus echt dol op dat soort verhalen. Het kan mij niet goor genoeg."
“Het laatste boek dat ik helemaal heb uitgelezen, is denk ik De huisgenoten van Sarah Waters. Het speelt zich af in Engeland, in het interbellum. Het gaat over een moeder en een dochter van een hogere sociale klasse die in een groot huis wonen. De mannen zijn aan het front of zijn dood – dat weet ik niet meer. Ze hebben geen geld meer voor personeel en moeten tegen hun zin in alles zelf doen: de vloer vegen, de haard aanmaken... De moeder stelt daarom voor om mensen in huis te nemen, zodat die het huishouden kunnen doen, of in ieder geval geld in het laatje brengen om personeel te betalen. Een jong echtpaar biedt zich aan en mag daar komen wonen. Je denkt al: o jee, die dochter begint natuurlijk iets met die man, maar dan krijgt ze iets met die vrouw! Dat vond ik zo ontzettend verrassend. Later las ik dat de schrijfster zelf een lesbienne is en veel van dit soort boeken heeft geschreven. De seksscènes waren trouwens ook echt opwindend om te lezen. Je snapt dat ze met elkaar naar bed willen, want ze zijn gewoon smoorverliefd op elkaar.”
Sarah Waters, De huisgenoten
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
