Spring naar de content
bron: ANP

Tijd van onbehagen: Vadertje Staat leent niet meer

Het zijn onzekere tijden voor jongeren: de banen liggen niet voor het oprapen en de overheid heeft de royale regelingen van weleer sterk ingeperkt. Vallen er van een Kamer met verstikkende fractiediscipline nog oplossingen te verwachten, ook voor de ellende in Groningen?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Frans van Deijl
Haagse
Erger
Nisjes

Kind van de rekening
De oudste zoon heeft in al zijn wijsheid besloten na de zomer maar eens een tussenjaar op te nemen. Hij is zeventien en wellicht nog jong voor meteen weer een vervolgstudie, welke dat ook had mogen wezen. Maar hij hanteerde nog een ander argument voor zijn keuze: “Ik moet waarschijnlijk toch tot mijn zeventigste doorwerken.” Die kans is inderdaad niet denkbeeldig, ongeacht het nieuwe AOW-akkoord. Maar zijn verzuchting raakt aan meer, aan een gevoel van onzekerheid dat exclusief lijkt te zijn voor zijn generatie. Langer dan wie ook moeten zij doorwerken. Ze maken weinig kans op vaste betrekkingen, alles is flex. Doorgaans hebben ze torenhoge schulden, gemaakt voor studies die in duizelingwekkend tempo en in een verstikkend schools universiteits-regime gevolgd moesten worden. Godsvermogens betalen die schatten aan kutkamertjes. Koopwoningen zijn niet eens aan de orde. Noodgedwongen moeten zij langer bij hun ouders wonen. Alles gebeurt bij deze jongvolwassenen later, veel later. Ook samenleven, kinderen krijgen.

De basisbeurs is ontmanteld en studeren op de universiteit was nog nooit zo saai als vandaag - ANP

In feite betalen mijn zoon en zijn kornuiten een rekening die al sedert de kabinetten-Lubbers wordt afgewenteld op de burger. Liepen de overheidstekorten in de jaren zeventig gierend uit de bocht, daarna luidde het credo: bezuinigen, en de mensen moesten voortaan zelf maar veel meer regelen. Daar leent Vadertje Staat zich niet meer voor, of althans stukken minder. De VUT werd afgeschaft, werknemers konden gemakkelijker worden ontslagen, de basisbeurs werd ontmanteld, studeren op de universiteit was nog nooit zo saai en oninteressant als in de huidige tijden (zie ter illustratie het boek Genadezesjes van oud-docent Eelco Runia). Ook de zorg werd meer en meer aan de markt overgelaten, en dat is zo uit de hand gelopen dat zelfs Rutte er schande van is gaan spreken.

Paywall

Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.

Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.

Kies een lidmaatschap