Waarom Baudet (niet) de nieuwe premier van Nederland wordt
Roderik Six voelt een sympathie voor Baudet die hij bevreemdend vindt. Het is wel een goede eigenschap voor een politicus, schrijft hij, als zelfs je heftigste tegenstanders je een aai over je bol willen geven.
Elk jaar geeft mijn uitgever Mai Spijkers een zomerborrel in de lusttuin van zijn statig pand aan de Herengracht. Dan worden al zijn schrijvers vergast op champagne en exquise hapjes waarna we hem telkens opnieuw plechtig beloven dat we deze keer onze deadline wel zullen halen en dat we zijn rijkelijk voorschot zeker niet zullen verbrassen op café. Dan knikt hij streng maar begripvol - Mai Spijkers is de beste uitgever van de Lage Landen.
Een paar jaar terug stond ik op zo’n borrel samen met de Amsterdamse intelligentsia te keuvelen over de toen nog redelijk onbekende Thierry Baudet. Niemand wist precies wat ze aanmoesten met die rare snuiter die samenspande met GeenStijl om het Oekraïne-referendum af te dwingen. Ging het hier om een machtsbeluste charlatan of een aandachtszieke clown die de democratie misbruikte om zijn boek Oikofobie te promoten? De meningen waren verdeeld, maar de conclusies eenduidig: ah, die Baudet, die verdwijnt wel vanzelf. En toen loste ik een schot voor de boeg. ‘Thierry Baudet wordt ooit jullie premier. Jullie onderschatten hem schromelijk.’ Beleefd hoongelach was mijn deel: schattig, zo’n Vlaming die ons eens komt vertellen hoe het politiek landschap zal evolueren. Sinds de laatste stemming zijn de schaterlachjes iets groener van kleur.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap