bron: shutterstock

De energietransitie is een stinkend moeras

Dankzij de wijd openstaande subsidiekraan vinden gemankeerde elektrische auto’s gretig aftrek. Gelukkig is er ook goed nieuws: in Groningen zullen binnenkort waterstoftrucks van de band rollen.

Gepubliceerd op: 28/09 | 2020 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Leven

door Jo Simons

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Het was behoorlijk slikken voor de bewoners van Noord-Holland dit voorjaar, toen het Noordhollands Dagblad het horrorverhaal afdrukte van de uitverkoop van een van de mooiste polders van de provincie. Eerst dachten ze nog dat de knoerten van windmolens die de polder ontsierden bedoeld waren voor die zogenaamd broodnodige energietransitie die de malloten in Den Haag bedacht hadden en waar zij eens fijn groen van zouden gaan genieten. Nee dus, opeens werd duidelijk dat geen enkel huishouden in Noord-Holland er ook maar iets beter van zou worden. De verantwoordelijke wethouder van de gemeente Hollands Kroon bleek zowat in zijn eentje de windpotentie van de gehele polder verkocht te hebben aan Microsoft en Google, die met de opgewekte stroom enorme datacentra draaiende gingen houden. Dag polder, dag stroom. Stuitend was de schaterende spin in het web, de directeur van Agriport, die van de opgewekte stroom slapend rijk gaat worden: “Hadden ze in Den Haag maar niet zo stom moeten zijn met die subsidieregelingen!” Hij kletste op zijn dijen. Hallekidee!

In een notedop is dit de chaos die Wiebes nog steeds ‘energietransitie’ noemt, daar waar elk weldenkend mens een stinkend moeras ruikt en ziet. In Den Haag vergaderen de modieuze brillen en kekke koffertjes die zich per eerste klasse NS of e-bike van en naar de ministeries bewegen zich een academische slag in de rondte, om vervolgens met een breed gebaar miljardensubsidies rond te strooien, waarvan even later duidelijk wordt dat ze dat misschien beter niet hadden kunnen doen. “Foutje, wordt afgebouwd!” Op naar het volgende geldverslindende drama. Hallekidee, daar gaan we weer!