Oké, daar gaan we. Weg met: 

– Allereerst natuurlijk de diverse imitaties van Kuitenbrouwers Grote Oudejaarsopruiming, die tegenwoordig circuleren. Ziehier de Enige Echte, hoed u voor namaak. Met dit jaar ook een paar oudjes in de reprise, die nog steeds van kracht zijn. Is opruimen immers niet een kwestie van stug volhouden?
Voorts:

– Slechte imitaties van de Top 2000 moeten ook weg. En zéker als er kersttruien aan te pas komen. Verzin zelf iets.

– De kersttrui as such. Ook de ironische. Nee, juist de ironische. De fik erin.

– Schiphol als economische motor. Mythe, afdoende doorgeprikt. 

– Dat ‘gat op rechts’. Ook een mythe. Een zwart gat, ja, waaruit geen licht ontsnapt. Dat roosjes, dijkgraafjes en nanningaatjes opslokt. 

– Sugarsnaps van de andere kant van de wereld. Niet kopen, houdt het vanzelf op.

– De anti-aardgas hetze. Hef accijns op kerosine en je bereikt tien keer meer.

– De anti-openhaard hetze. Stop de roetregen van Tata Steel en je bereikt tien keer meer. 

– De anti-gloeilamp hetze. Haal één cruiseschip uit de vaart en je bereikt tien keer meer.

– De biomassa-manie. Pek en veren voor de halve gare dát bedacht heeft. 

– Het ‘avocadoletsel’. Beste oplossing: verbod op avocado’s.

– En doe de quinoa dan ook maar.

– Superfoods in ’t algemeen! Een beetje tv kijken en achter een bureau zitten, hebben wij daar supervoedsel voor nodig? Als we nou sherpa’s waren.

– Pseudo-exclusieve levensmiddelen, zoals ‘Prestige’ van Aldi. Niks tegen budgetkwaliteit, maar doe niet alsof het exquise delicatessen zijn.

– Maarrrr: de Nautica zalm van Lidl mag blijven.

OOK MEE NAAR 2021:

– Alle verpleegsters en verplegers, maar dan beter betaald. Niet klappen, lappen!

– De witte overhemden met zwarte knoopjes van Jaap van Dissel. 

– Watergedragen lakverf. Wat een uitvinding.

– Anton Dingeman. Leukste cartoonist van Nederland.

– Martin Sommer. Beste politieke columnist van Nederland.  

– Greta Thunberg. Maar wel gewoon naar school, oké? 

– Spinvis. Gewoon, standaard.

WEG: 

– Amateurwielrenners in een slipstream van lichaamsdampen, die denken dat de 1.5 meter niet voor hen geldt. Pas op, of ik koop een paintballgeweer. 

– Joggers die vlak langs je schieten en als je er iets van zegt roepen dat ze ‘al in hun tiende kilometer zitten’. Fuck that. 

– Tegenliggers bij het wandelen die vinden dat jij 1.5 m opzij moet. NEE. Ieder de helft.

– Mensen zonder mondkapje die in de supermarkt demonstratief van alles betasten. 

– Die kwaadaardige dansleraar en anti-virus demagoog, kom, hoe heet-ie. 

– Mensen die uit corona-verveling een puppy nemen.

– Maarrr: mensen die uit verveling een soepje maken voor de overbuurvrouw, die mogen mee. 

EVENEENS MEE:

– Brandhout. Ook zo’n fijne uitvinding. 

– Duurt te lang van Glen Faria. Knap liedje.

– Tolerante buren.

– Oude vriendschappen. Stel je voor. 

– Coronaproof theater, zoals de drive-in voorstelling ‘Brandstof’ die wij zagen.

– Ongemakkelijke Zoom-visites. Ja, toch.

– ‘Dor hout’. Maar het takkewijf dat die term introduceerde, doen we weg.

– De vuilnis-adoptant. En wee degene die ze uitscheldt.

WEG:

– Dystopische televisiedrama’s. Ja, het is duidelijk, we gaan met z’n allen naar de sodemieter, nu graag iets vrolijks.

– The Passion, hier in huis ook wel Sterren hangen aan het Kruis genoemd. Heeft niemand gemist.

– De NOS die met subsidie dagbladen beconcurreert die hun eigen broek moeten ophouden. 

– Apple, dat 30% claimt van alles dat je via een app verkoopt.

– Telefoons zonder minijack aansluiting. Kun je wéér een donatie aan de afvalberg doen.

– De excuses van Mark Zuckerberg. Nu actie graag.

– Websites met een lollige 404-error. ‘Hmmm, we hebben overal gezocht maar deze pagina is foetsie!’ NEE. 

– Dropshippers. Of waren het shipdroppers?

– De service-feedback enquête. Je hebt drie minuten met een klantenservice gechat, en of je daar even 21 vragen over wilt beantwoorden. 

– Dat jolige toontje van webcare-types. ‘Jeetje, dat is balen, Sanne, dat onze deostick in je gezicht ontploft is. Daar wordt je niet blij van! Hoe lang moet je in het ziekenhuis blijven?’

– De Correspondent, die de journalistiek de schuld geeft van de toeslagfraude-affaire en de belastingdienst verdedigt. Het moet niet gekker worden.

– Rutger Bregman die dat nakakelt. Ook al schijnt de zon uit je gat, soms komt er ook gewoon poep uit.

– Nieuwskoppen met ‘dit is waarom’.

– Of: ‘dit is wat we weten over’. Geldt dat niet voor al het nieuws?

– Of, nog erger: ‘als je vandaag íets leest, laat het dan dit zijn.’

– ‘Ik ben geen viroloog maar…’ Schrap dat ‘maar’ en dan na ‘viroloog’ een punt. 

– ‘Iets neerzetten’. Ja, een stoel. Of een vaas.

– ‘Welke’ als betrekkelijk voornaamwoord. ‘De badkamer welke’. Geloof ons, het is ‘die’!

– De ‘houtskoolschets’ als eufemisme voor plannen waar te weinig over is nagedacht.

– Dat onuitroeibare ’mogen’ als er ‘moeten’ bedoeld wordt. ‘U mag hier even tekenen, maar als u het niet doet, krijgt u uw pakketje niet.’

– Maar ook het LinkedIn-mogen. Als in: ‘Ik mag leiding geven aan een multinational.’ Of je wel toestemming hebt is niet de vraag.

– ‘Letterlijk’ zeggen als je gewoon ‘echt’ bedoelt. Ik zie hier een taak voor het onderwijs.

– Dingen die vreemd of wonderlijk zijn, ‘bizar’ noemen. 

– Dat ‘des vaderlands’. Leuk geweest, klaar.

– ‘Hoe leuk is dat?’ Geeft u een seintje als u eruit bent?

– ‘Je rol pakken’. Tenzij het een deegrol is, natuurlijk. Keukenrol ook toegestaan. 

– Nee maar echt. 

– Dat ook, trouwens: ‘Nee maar echt’.

– ‘Zou zomaar kunnen’. Zomaar, hoezo zomaar? Denk toch na.

– Spelfouten in de Albert Heijn. ‘Aardbij’, ‘spinazi’. Dat mag alleen op de Albert Cuyp, oké?

MEE:

– Kassameisjes die niet schrikken als je gewoon iets zegt. 

– Het knuffeltekort. Nee, niet afschrijven, straks inhalen!

– Maurice de Hond. Ja, nee, maar toch. 

WEG:

– Te lange veters. Why?

– Verpakkingen die op een hoek een lipje zouden moeten hebben, maar dat zit er dan niet.

– Die plasticjes tussen de vleeswaren.

– Influencers. Online reclame-ezels, zul je bedoelen.

– Gebouwen met ‘staete’ in de naam.

– De uitgelopen haarverf van Rudi Giuliani.

– Giuliani zelf. Wat is die man van zijn voetstuk gevallen zeg.

– Trump, Bolsonaro, Orban, Putin, Lukashenko, enfin, het bekende stelletje. Trump is gelukkig geregeld, nu de rest nog.

– Maar de onverschrokken Alexei Navalny nemen we natuurlijk mee. Fijn dat het nog kan.

EEN PAAR OUDE WEGGOOIERS, ONVERMINDERD ACTUEEL. 

– De ‘uitdaging’. Zullen we alleen nog van een ‘uitdaging‘  spreken als er ook echt een livreier met twee pistolen klaar staat? (2008)

– De antwoordvraag. ‘Was het een aangrijpend en indrukwekkend afscheid?’ in plaats van: ‘Wat was het voor een afscheid?’ (2009)

– Starbucks. De arrogantie van Amerika in een kopje bocht. (2010)

– Supermarkten die de indeling wéér veranderd hebben. (2013)

– Meerdere Woorden van het Jaar. De eigenwaan van die taalclubs, hou op. Eén premier, één landskampioen, één Woord van het Jaar.  (2012)

– Bruggetjes naar het weerbericht. (2011)

– Vries R. de Peter en alle andere combinaties van die naam. (2012)

– Die man van de verkeersinformatie die ‘kielemeiter’ zegt. (2012)

– De Zaak Demmink. Onduidelijke affaires in het algemeen. (2012)

– Oranje huisjesmelkers. (2016)

– Zelfbenoemde ‘meesterinterviewers’. Ga je moeder pesten. (2016)

– ‘Ik vind daar iets van’. Geeft u een seintje als u eruit bent? (2017)

– Nexit. Misschien even kijken hoe het Groot-Brittannië vergaat? (2017)

WEG:

– De elastische, veel te nauwe herenspijkerbroek. Ik bedoel, neem dan een maillot. En een jagershoedje. En een pijl-en-boog. 

– Idem: het communiejasje, oftewel: het veel te korte colbert. Populair bij weerlieden, nieuwslezers en andere mannen met een hipheidsprobleem. Vuistregel: als onder de sluitknoop van het jasje nog een stuk overhemd te zien is, zijn we verkeerd bezig. 

– Zoals die Joost… eh… ben ik zijn achternaam wéér vergeten! 

– O ja, Eerdmans. Klassieke net-niet-figuur. Vroeger werden dat soort mensen iets in Canada, of Australië. Draagt ook van die communiejasjes.

– Hugo de Jonge. Hij had niet dat lijsttrekkerschap op moeten geven, maar juist zijn ministerschap. Dáár is hij ongeschikt voor. Af door een zijdeur, met dashboard, routekaart, hamer, piposchoenen en al.

– En de appathon. Ambtenaren die Silicon Valleytje spelen. Slecht idee.

– Het CDA, dat het partijbelang boven het landsbelang stelt en Hugo De Jonge maar laat aanmodderen.

– Gemeenten die bijstandsontvangers korten en beboeten omdat ze voedsel krijgen van familie en vrienden. U moet zelfredzaam zijn, zodat wij dat kunnen bestraffen. Bah.

– De PvdA, die eerst jarenlang wreed, asociaal VVD-beleid steunt en nu z’n sociale imago weer op probeert te poetsen. Remember de bijstandskortingen, remember de toeslagenaffaire. 

– Maar Renske Leyten, Pieter Omtzigt, Pieter Klein en Jan Kleinnijenhuis, die de toeslagenaffaire aan het licht brachten, die móeten mee.  

WEG:

– De Rutte Doctrine. Ook wel mushroom-management: keep ‘em in the dark and feed ’em shit. 

– Mark Rutte zelf. Uitstekende premier, aardige man, rampzalig beleid. Kiezer, verlos ons.

– Die langdurige corona-persconferentie. Politieke egoshow, in plaats van goede overheidsvoorlichting.

– Sigrid Kaag en haar wurgende Oxford/Cambridge-dilemma.

– Die zegt dat dit land ‘moed nodig heeft’, maar een campagneadviseur met losse handjes niet durft te ontslaan.

– Alle leiders van kleine partijen die zich als ‘kandidaat-premier’ lanceren. Hoe dom denk je dat wij zijn?

– Maar Irma Sluis die in gebarentaal ‘hamsteren’ zegt, die nemen we natuurlijk mee. 

– Net als meisjes achter het stuur van grote, oude stationwagons.

– Een bruine boterham met boter en oude kaas, als je bijkomt uit een narcose.

– En o ja, de uil hier in de straat, die soms door de schoorsteen roept.

Zo.

Nog heel even en dit ‘anus horribilis’ is voorbij. Dan is 20/20 inderdaad hindsight, en stappen wij aarzelend een nieuw jaar in. Behoedzaam, beducht zelfs, maar desondanks ook hoopvol. Want de mens is zijn eigen probleem, maar ook zijn eigen oplossing. Gelukkig Nieuwjaar, lieve lezer, het komt allemaal goed. 

Proost!