Groen Amsterdam
Amsterdam is omgeven door een achttal ‘scheggen’, groene vingers die de hoofdstad verbinden met het ommeland en deels tot in de stad doordringen. In 2001 ondernam Herman Vuijsje met fotograaf Marian van de Veen-van Rijk een wandeltocht door dit hele ommeland. En onlangs opnieuw. Hoe staat het twintig jaar later met het groen aan de grenzen van de stad? ‘Bos is de grootste vijand van de horizon.’
“Een groote ochtend. Geheel opgenomen in God. Voor tweeën thuis.” Zo omschreef Nescio zijn vertrouwde tochtje door het groene ommeland ten zuiden van Amsterdam op 11 juni 1951. Om kwart over tien had hij de bus genomen in Amsterdam-Oost. Het is het krachtigste mij bekende eerbetoon aan het bijzondere karakter van Amsterdam als stad waar je via groene ‘scheggen’, die diep in het stedelijk weefsel doordringen, voor je het weet buiten bent. En weer terug!
Vijftig jaar later, in 2001, ondernam ik met fotograaf Marian van de Veen-van Rijk een wandeltocht rond Amsterdam om te bekijken hoe de stad sindsdien was omgegaan met het groen aan zijn grenzen. Schuifgroen noemden we ons boek daarover: duwde de stad het groen niet steeds verder van zich af? Bleef er op den duur nog wel wat over?
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
