In het boek Zelfportret – Persoonlijke vragen aan negentig Bekende Nederlanders zijn de negentig beste, verrassendste, inspirerendste zelfportretten geselecteerd en in chronologische volgorde gezet. Op onze website lichten we zes bijzondere edities uit, waaronder deze met Maarten van Rossem van 18 februari 1998, opgetekend door Liesbeth Wytzes.

Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Ik ben hier vanochtend niet juichend binnengekomen, maar ik denk ook niet: was ik maar met de vut. 

Wie zijn uw helden?

Ten eerste Rosa Parks, die zwarte vrouw die in de jaren vijftig in Alabama bleef zitten in de bus en niet voor een blanke opstond. Dat was de start van de strijd tegen de segregatie in het Zuiden. En Hannah Arendt die de moed had haar mening te geven wanneer die afwijkend was. 

Aan wie ergert u zich?

Ik erger me aan veel, maar niet erg diepgaand. Ik lig er niet van wakker. Al dat geschetter van Paars, bijvoorbeeld, dat ze het zo goed doen. Maar de straat vegen, ho maar. Het is hier nog viezer dan in Calcutta. 

Lijkt u op uw moeder?

Uiterlijk niet, dat zou ook heel vervelend zijn voor mijn moeder. Ik lijk ook niet op mijn vader, die knap en rijzig was. Ik ben een echte mengvorm.

Wat zijn uw dagdromen?

Dat ik al die karweitjes waar je altijd te laat mee bent op tijd in orde heb. Het is altijd paniekvoetbal. Ik denk ook wel eens: woonde ik maar op een eiland voor de kust van Noorwegen zonder met iemand iets te maken te hebben.

Wat is uw grootste angst?

Dat ik mijn kinderen verlies. Dat lijkt me iets waar je niet serieus overheen kunt komen. 

Bidt u wel eens?

Nooit. 

Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad?

Ik zou niet weten hoe dat gaat. 

Bent u aantrekkelijk?

Nou, ik vind zelf van niet. In de meest kwetsbare leeftijd, tussen 15 en 25, was ik het niet, en daar heb ik het maar bij gehouden. 

Lees het gehele interview in Zelfportret – Persoonlijke vragen aan negentig Bekende Nederlanders, samengesteld door Felix Huygen en Nick Muller.