Het madeleinemoment van Youp van ’t Hek: de geur van een houten strandhokje
Dit najaar is het honderd jaar geleden dat Marcel Proust overleed. Een van de bekendste scènes uit zijn beroemde romancyclus Op zoek naar de verloren tijd is de ‘madeleine-scène’. De verteller eet een madeleine die in lindebloesemthee is gedoopt. De geur en de smaak, die hij lang niet geroken en geproefd heeft, activeert zijn geheugen en langzaam komen herinneringen aan zijn jeugd naar boven. HP/De Tijd vraagt acht prominenten naar hun madeleine-moment.
Welke geur of smaak brengt bij u een zoete of juist bitterzoete herinnering aan de vakanties uit uw jeugd naar boven?
“Er is in mijn jeugd één geur die door alles heen gaat, en dat is die van de tas van mijn moeder. Mijn moeder besprenkelde haar zakdoekjes altijd met lavendel en deed die dan in haar handtas. Haar portemonnee rook ernaar, haar balpen rook ernaar, de dropjes die we uit haar tas jatten smaakten ernaar... Maar dat heeft niets met vakantie te maken.”
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
