Een chiringuito op het strand
G.H.B. is in Marbella, ooit geliefd bij de adel, tegenwoordig bij de internationale penoze. In El Palo genoot hij een lunch met Jeroen Pauw.
Amici, ik bevind mij in het wonderschone Puerto Banus, de jachthaven van Marbella waar ons soort mensen zich thuis voelt. De geest van mijn goede vriend Bram van Leeuwen, die u wellicht beter kent als de Prince de Lignac en Hertog van Soveria Simeri, waart hier nog steeds rond. We dronken regelmatig een glaasje bubbels in de Rudi’s, de sfeervolle bar in het Marbella Club Hotel aan de Golden Mile. Brammie was nogal op de penning – een publiek geheim in Rotjeknor – en ging er prat op dat hij nog nooit een rondje had gegeven. Dat is natuurlijk ook een manier om rijk te worden, maar verder: van de doden niets dan goed, amigos.
Ik kwam al in de Marbella Club toen het nog gewoon de residentie was van prins Alfonso Maximiliano Victorio Eugenio Alejandro María Pablo de la Santísima Trinidad y Todos los Santos zu Hohenlohe-Langenburg, die ik gewoon Alfonsito noemde. Fonsje dus. De grandeur van het Marbella van Fonsje verdween toen meneer Fahd van Saoedi-Arabië er in de jaren tachtig een paleizencomplex liet bouwen. Rond het karakteristieke oude centrum verrezen in hoog tempo tientallen urbanizaciones: woonwijken vol met smakeloze villa’s en appartementen.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
