‘Romanties, profeties, schijnbaar chaoties’
Op de honderdste geboortedag van Gerard Reve verschijnen de werkversies van diens legendarische brievenboek Op weg naar het einde (1963), afkomstig uit het archief van handschriftenverzamelaar, uitgever en boekhandelaar Johan Polak.
In december 1962, als Gerard Kornelis van het Reve 39 jaar wordt, gaat het hem allemaal niet zo lekker. Zijn vriend Wim Schuhmacher (‘Wimie’) is ervandoor, hij drinkt teveel rode wijn, en als ‘uit de kast komende homo’ en ‘aspirant-katholiek’ (in de woorden van zijn biograaf Nop Maas) oogst hij hoon van diverse bevolkingsgroepen. De belangrijkste reden voor de malaise is een creatieve impasse. Zijn debuut De Avonden (1947) had hem enige roem maar weinig financieel succes gebracht, en in de jaren vijftig had hij een vergeefse poging gedaan als auteur in het Engels furore te maken.
Waarover te schrijven? Heeft hij wel een verhaal? Bij De Avonden was dat probleem nog niet aan de oppervlakte gekomen, want de stagnatie en de wurgende leegte (wat gebeurt er eigenlijk in het leven van de jonge kantoorklerk Frits van Egters?) waren daar juist ook het onderwerp.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
