Een ongelooflijk fantastisch mens
Bij zijn afscheid werd hij geëerd als een onversneden held. Tussen 'type vreselijke man' en 'lieve trainer': de laatste zeven dagen van Louis van Gaal.
Het is een stralende maandagmorgen en zoals altijd zit Louis van Gaal aan de korte zijde van een U-vormig, witmetalen bureau dat uitziet op de bonte stoeltjes van de Amsterdam Arena. Een fruitbakje staat binnen handbereik, een wapen tegen het opzwellende buikje. Dit is de 'heilige' kamer waar de Ajax-trainer en zijn secondanten de intieme details bespreken die nooit — NOOIT — naar buiten mogen komen. Het zoveelste verlies van gisteren indachtig — en nog wel tegen Fortuna Sittard, wat toch iets heel anders is dan Real Madrid of AC Milan — is de sfeer verrassend opgeruimd.
Van Gaal is net terug van de traditionele nabespreking in de kleedkamer aan de overkant van de gang, waar hij, in tegenstelling tot zijn gewoonte, de beroemde blocnote op zak heeft gelaten. Vanwege het bedroevende spel had hij `geen zin' de vele fouten door te nemen. Bovendien was het, gezien het stadium van de competitie (nog maar één wedstrijd te gaan, geen prijzen meer te winnen) 'nutteloos'.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap