Huisartsen doodziek door cyberchonders
Leuk: heb je jaren van ongegeneerd rokkenjagen, comazuipen met je maten en nachten doorhalen achter de Commodore 64 braaf aan je voorbij laten gaan om je op die loodzware studie medicijnen te kunnen storten, blijkt de mens anno 2011 helemaal geen huisarts meer nodig te hebben! Nee, men pleegt tegenwoordig gratis en bloedjefanatiek autoconsult en drijft de weledelzeergeleerde geneesheren en -dames daarmee tot waanzin.
Wat dat betreft is het internet voor hypochonders typisch een kwestie van de kat op het spek binden; niet voor niets worden dit soort gevallen liefkozend cyberchonders genoemd. Bij het opsteken van een lichte hoofdpijn of venijnige puist op een onverwachte plek slaan ze woest aan het googelen, om vervolgens tot de meest exotische diagnoses te komen. “Patiënten verschijnen vervolgens op spreekuur met een stapel printjes omdat ze overtuigd zijn van het feit dat ze een of andere aandoening hebben,” aldus Steve Hambleton van de Australian Medical Association.
“Je kúnt geen diagnose stellen via internet. Medisch deskundigen moeten eerst minimaal tien jaar praktijkervaring opdoen voordat ze individueel aan de slag kunnen. Zoiets kun je niet met een simpel zoekopdrachtje matchen,” briest Hambleton. “Vaak moeten artsen nu eerst uitleggen wat en waarom mensen níet hebben voordat ze eindelijk hun eigen diagnose kunnen stellen. Dat levert een hoop stress op bij de patiënt.”
De meest gezochte zoektermen in deze hoek zijn overigens “symptomen”, “bloed” en “kanker”. O, en “aambeien“…
