Spring naar de content

Stop de geldpersen!

Dinsdagochtend was daar een ronduit alarmerend bericht over de M3-geldhoeveelheid in de Europese Unie. Misschien denkt u zich een leven zonder M3 te kunnen voorstellen, als u er al ooit van gehoord heeft. Daar vergist u zich dan in, M3 kan een zeer bepalende factor in ons aller leven zijn. En dreigt het nu ook echt te worden.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

M3 is samengevat de hoeveelheid geld die onder de mensen is, in allerlei vormen. De naam doet vermoeden dat er ook een M1 en M2 is, dat klopt, u leest er hier meer over.

Terug naar dinsdag. De geldhoeveelheid M3 was ten opzichte van een jaar eerder met 3,8 procent toegenomen waar 3,3 procent werd verwacht. U kunt natuurlijk zeggen: wat maakt een half procent uit? Maar ik zeg: het is een ruim 15 procent grotere stijging dan verwacht en zelfs die 3,3 zit al ruim boven wat we in een ideale wereld willen zien. Bovendien, dit zijn doorgaans geen incidenten, veel vaker gaat het om een trend dus maakt u de riemen maar vast voor de volgende maanden, bij ongewijzigd beleid.

Waarom is zo’n toename van M3 alarmerend? Hoe meer geld er in de omloop is terwijl daar geen navenante stijging van de onderliggende economische waarden tegenover staat, hoe groter de kans dat een flinke inflatie toeslaat. Met zo goed als alleen maar krimpende economieën zal het duidelijk zijn dat er van een stijgende economische waarde geen sprake kan zijn. Die stijgende hoeveelheid geld staat dus tegenover minder werkelijke waarde en dat betekent dat u op termijn bereid bent méér te betalen voor het zelfde. Méér geld staat tegenover minder goederen, dat drijft de prijzen op.

Bij dit alles zouden we bijna vergeten dat het in feite de enige taak van de nationale banken en in het bijzonder de ECB is om de inflatie te beteugelen. Traditioneel doen we dat met het laten stijgen van de rente, dat maakt geld duurder, er komt dan minder van beschikbaar omdat er minder vraag naar is.

De afgelopen jaren hebben de geldpersen van de ECB flink harder gedraaid, er werd steeds meer geld geschapen. Dat leek te kunnen omdat dit extra geld de reële economie (M3) niet bereikte, het ging naar banken en landen en kwam niet in de zakken van de consument. Het risico van inflatie was in de praktijk zeer beperkt en dat kwam door de zeer specifieke banken- en landenproblematiek. Elke econoom heeft geleerd dat geldscheppen altijd tot inflatie leidt, deze schuldencrisis zal aanleiding zijn om de leerstof aan te passen.

Ik denk dat het voor Mario Draghi, president van de ECB, dinsdag geen fijne dag was. Met allerlei slimmigheden is – maar vanaf nu misschien wel: was – hij van plan schulden van landen en banken op te kopen door al maar nieuw geld uit te geven. Nu hij de eerste tekenen ervan ziet dat dit geld de consument dreigt te bereiken, kan hij daarmee niet zomaar doorgaan. De oppositie van andere landen zal nog heviger worden, met name in Duitsland zijn de trauma’s van de superinflatie na de Eerste Wereldoorlog nog springlevend. Woensdagmiddag werd nog bekend dat de consumentenprijzen in Duitsland in augustus inderdaad al sterker stijgen dan was voorzien.

Waar hij de rente juist probeert historisch laag te houden zal hij binnen zijn primaire doelstelling, het beteugelen van de inflatie, die rente juist moeten verhogen. Dat zal de genadeklap voor alle economieën in de Eurozone zijn.

Ik ben benieuwd welk konijn hij voor dit probleem uit zijn hoge hoed gaat toveren.