Hoe de nieuwe Michael Jordan het geluk ontbeert en zelfmoord pleegt
Aan het begin van het nieuwe millennium verhuist de ene basketballer na de andere van het universiteitsteam van de University of Maryland naar een NBA-ploeg. Jonge mannen, miljoenen dollars, jongensdromen.
Het is een kwestie van tijd tot ook de grote ster van het Maryland-team de stap naar het basketbalwalhalla zal maken. Earl Badu heeft alles, alles wat nodig is om in de voetsporen van Jordan, O’Neal en Bryant te treden. Zijn naam zingt rond als die van een supertalent, zijn gedrevenheid is bijna legendarisch en zijn fysiek is dat van een toekomstig kampioen.
Alles, alles heeft Earl Badu. Alles, behalve een beetje geluk.
Overmand door twijfel
Tien jaar later. Een vroege ochtend, september 2012.
Earl Badu loopt naar de keuken, grijpt het grootste mes dat hij kan vinden en vertrekt naar de badkamer. Daar draait hij de kraan van de douche open, zet het gekartelde lemmet tegen zijn halsslagader en snijdt.
Hij voelt geen pijn. Het bloedt, zeker, hij voelt hoe het warm en kleverig over zijn lichaam stroomt, maar het spuit er niet uit. Niet als in de film.
Dan, met de dood aan de andere kant van de badkamerdeur, wordt Earl Badu plotseling overmeesterd door twijfels.
‘Mam! Mam!’ roept hij.
Als zijn ouders hem in de badkamer proberen te overmeesteren om hem te kalmeren, rukt zich los, grist de autosleutels uit de tas van zijn moeder en verlaat het pand.
Hij laat een spoor van bloed achter.
Het volgende moment horen Badu’s ouders het geluid van de motor van hun Dodge Caliber die de straat uit scheurt.
Niet veel later komt er een bericht bij de verkeerspolitie binnen. Het is een melding over een Dodge Caliber die in de afgelopen minuten verschillende aanrijdingen heeft veroorzaakt en nu op de rand van een brug in de buurt staat.
De bestuurder staat bij de rand van de brug, hij bloed en staart in de diepte beneden hem.
Wanneer de politie arriveert, springt Earl Badu. Tientallen meters lager komt er een einde aan een leven waarin hij alles binnen handbereik had, maar niets daadwerkelijk in handen kreeg.
Fraude
In de dagen na zijn dood, wordt duidelijk hoe leven en werk van Marylands meest veelbelovende basketballers derailleerde. Mislukte investeringen, schulden bij coaches en teamgenoten. Zijn oud-coach Cornfield kreeg een cheque van 150.000 dollar van hem, maar kon deze nooit verzilveren. De rekening die aan de cheque gekoppeld was, was even leeg als de erelijst van de eigenaar ervan.
Terwijl zijn oud-ploeggenoten titels, awards, vrouwen en sponsordeals aaneenregen, moest Earl Badu voorkomen wegens oplichting.
Hij werd veroordeeld tot drie jaar voorwaardelijke gevangenisstraf.
Dat was op 3 september 2012.
Zes dagen later was hij dood.
