Gelukkig tot de laatste snik
Een halve eeuw lang onderzocht Ruut Veenhoven (81) het menselijk welbevinden. Belangrijkste conclusie: je kunt je eigen geluk flink omhoog krikken. Zelf geeft de terminale ‘geluksprofessor’ zijn leven nog steeds een acht. ‘De gemiddelde Fransman zit ruim een punt lager.’
Wie professor Ruut Veenhoven achter zijn computer bezig ziet, zou niet denken dat hij in een terminale levensfase zit. Energiek en opgewekt tikt hij voort aan zijn World Database of Happiness, een door hem opgericht digitaal archief over wereldwijd geluk.
Ruim een halve eeuw nu verzamelt de 81-jarige socioloog, lijdend aan de ziekte van Kahler, onderzoeksgegevens over menselijk geluk. Eerst als student, daarna als hoogleraar sociale condities voor menselijk geluk aan de Erasmus Universiteit, en nu als emeritus. De ‘geluksprofessor’, zoals hij in de wandeling heet, spreekt overigens liever van ‘levensvoldoening’ dan ‘geluk’, omdat die eerste term duidt op iets van meer blijvende aard, terwijl geluk ook een voorbijgaande piekervaring kan zijn.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
