Opinie: meer aandacht voor voetbal a.u.b.!
Beste redactie van HP/De Tijd,
Ik houd van voetbal. Ik vind het leuk om te doen, ik vind het leuk om ernaar te kijken en ik vind het leuk om erover te lezen. En ik ben niet de enige, al zal u dat vermoedelijk verbazen: alleen al in Nederland zijn er duizenden mensen die – actief en passief – genieten van deze prachtige sport. Echter, in het overvolle nieuwsaanbod is er voor die mensen niet altijd evenveel te genieten.
TV
Met name op televisie is de situatie tamelijk schrijnend: op een gemiddelde avond kun je op het open net naar maximaal drie voetbalwedstrijden tegelijk kijken, terwijl het op heel veel andere zenders gerust een hele avond niet over voetbal kan gaan. Allerlei andere onderwerpen, zoals ziekte, kunst, filosofie, spelprogramma’s en wat dies meer zij, komen op die plekken ruim aan bod, maar de voetballiefhebber vist niet zelden achter het net. In het NOS-journaal, daar waar je toch zou verwachten dat men tracht zo eerlijk mogelijk de actualiteit weer te geven, zit soms dagen op rij geen enkele voetbalbericht en op sommige commerciële zenders – ik zal geen namen noemen, maar ik bedoel Net5 – wordt zelfs helemaal niets aan voetbal gedaan, al jarenlang niet. En je kunt eindeloos aangifte van vernedering doen (heb ik gedaan), maar er gebeurt dus niets mee, bij justitie.
Stadion
Als wij, liefhebbers, op zaterdag of zondag, naar het stadion gaan, moeten we ons allemaal vooral zo stil en bescheiden mogelijk opstellen, zodat mensen in de omgeving geen last van ons hebben. Waarom is dat? Waarom doen die anderen niet gewoon een beetje meer moeite om zich in ons te verplaatsen, in plaats van dat wij ons gedrag moeten aanpassen aan dat van hen? Waarom krijgen die mensen niet een stadionomgevingsverbod, om maar wat te noemen?
Kranten
Ook de zogenaamde kwaliteitskranten blijven nogal in gebreke als het om aandacht voor sport in het algemeen (en voetbal dan in het bijzonder) gaat: vaak moet je als liefhebber een hele krant vol ander nieuws doorploegen voor je eindelijk bij het voetbalnieuws bent aanbeland. Het AD biedt voetbal aan als een apart katern – al zitten er daar ook allerlei andere sporten in die de aandacht alleen maar afleiden – en je kunt je afvragen of dat wel de bedoeling moet zijn: het eigen katern laat zien dat het voetbal niet bij het overige nieuws hoort, maar een soort uitzonderingspositie heeft, iets wat je volgens mij heel sterk aan discriminatie doet denken. Ik zeg Aletta Jacobs, ik zeg Rosa Parks, ik zeg Nelson Mandela – en meer zeg ik niet.
Internet
En laat mij niet over het internet beginnen! Miljoenen en miljoenen websites en maar een handvol die over voetbal gaan – ik kom zelfs weleens op websites waarop het net lijkt alsof er helemaal niet zoiets bestaat als die prachtige sport die een minderheid – maar toch geen onbelangrijke minderheid – zoveel plezier bezorgt.
Wat ik me afvraag: is dat bewust, dat negeren van onze liefhebberij? Of zit er een soort wereldwijd complot achter, van mensen zonder spelinzicht en met twee chocoladebenen?
Mannenvoetbal
Helemaal schandalig – en dan houd ik erover op – is de tanende aandacht voor mannenvoetbal. Mannen voetballen ook, hoor, en dat is echt niet per se minder leuk om naar te kijken dan vrouwenvoetbal, pupillenvoetbal of voetbal voor mensen met één been of nog minder. Soms, als je weer eens zo’n documentaire over vrouwenvoetbal in Iran ziet, denk je wel eens: en in Londen, Milaan en Barcelona dan? Wordt daar dan niet gevoetbald? Natuurlijk wel, maar niemand die het iets lijkt te kunnen schelen. Niet sexy genoeg. Je kunt zeggen dat de vrouwen in het Midden-Oosten worden onderdrukt, is misschien ook wel zo, maar er is ook onderdrukking dichter bij huis – denk daar dan ook eens aan! Het zijn misschien grote woorden, maar wat mij betreft begint al die aandacht voor andere dingen dan voetbal een beetje op terreur te lijken.
Nou, dat is wat ik even kwijt wilde.
DOEI!
