Spring naar de content

Aan alle Mark Ruttes: pleur op, gladjakkers

Leuke open brief aan de (veronderstelde) mede-Nederlanders. En welkom in de wereld van de onderbuikpolitiek. Je hebt het over ‘sommige mensen’ die ‘zich armzalig gedragen’. Ook spreek je van ‘mensen die onze vrijheid gebruiken om hier de boel te verstieren terwijl ze juist naar ons land zijn gekomen voor die vrijheid’. Je weet het woord zorgvuldig te vermijden maar dat is dan ook het enige verschil met Geert Wilders. Het woord is ‘moslims’. Maar daar gaat het helemaal niet om.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

Het gaat om twee zaken: handhaven en fatsoen. Iedereen herkent ze maar ze zijn bovendien interpretabel. En we hebben in de Mark Ruttes van deze wereld – of zal ik ze gewoon politici noemen – geen actieve beoefenaars. Politiek blijkt gewoon een dingetje te zijn voor mensen met manifestatiedrang. Het helpt als je er goed of in elk geval authentiek uitziet. Het helpt nog meer als je de dingen belooft die mensen willen horen. Als alles goed gaat moet je eens in de vier jaar aan die criteria voldoen, daarna kun je weer gewoon jezelf zijn: je claimt elk succes, waar het ook vandaan komt. Vallen zaken tegen, dan ben je weg of je wijst naar een ander.

Ik moet jullie gelijk geven als je zegt dat het goed gaat met het land, als geografisch begrip. Maar socio-demografisch kijken we naar iets anders.

De belastingen werden verhoogd. Idem voor eigen bijdrages in de zorg. Pensioenen verlaagd of tenminste niet gecorrigeerd voor inflatie. Meer dan een miljoen zzp’ers van hun rechtszekerheid beroofd. De pensioengerechtigde leeftijd verhoogd. De uitkeringstermijn voor WW verkort. Ik kan nog wel even doorgaan, de lijst is lang. De mensen die geraakt worden zijn niet boze blanke mannen, het raakt iedereen. Het zijn de mensen die al sinds 2007 wachten op een reële vergroting van hun koopkracht.

De economie groeit, het begrotingstekort loopt terug. Dat eerste is een mondiale trend, daar komt nauwelijks lokaal beleid aan te pas. Na elke economische neergang volgt herstel, dat zijn die Bijbelse zeven vette en magere jaren. Dat het begrotingstekort terugliep is het gevolg van een combinatie van die economische groei – terugkomend van eerst een forse krimp – maar ook (dat lees ik nou nergens)  van het gegeven dat staatssteun aan banken – tijdens de crisis makkelijk gegeven en vele tientallen miljarden tellend – toen bij het begrotingstekort moest worden opgeteld. En dat er alleen al daarom fors bezuinigd moest worden om aan de ver-van-mijn-bed-criteria uit Brussel te voldoen. Ik citeer uit een publicatie van De Nederlandsche Bank:

‘Rekening houdend met terugbetaling, komt de kapitaalsteun in Nederland uit op 6,3% van het BBP’.

Net als bij kapitaalinjecties is er bij asset-relief programma’s een grote diversiteit aan voorwaarden. Bij dit type steun bevindt Nederland zich met 10,8% van het BBP in de middenmoot.’

‘De meeste landen bieden aan banken de mogelijkheid schuldtitels uit te geven onder overheidsgarantie…… Dan volgt Nederland (9,1%)’.

Kort door de bocht kun je stellen dat de aan burgers opgelegde bezuinigingen het rechtstreekse gevolg waren van die bankensteun. Want een begrotingstekort an sich is al decennialang de norm (binnen Europa die drie procent), begrotingsevenwicht de uitzondering.

Intussen zien we de onbetrouwbaarheid en/of ondeskundigheid van ministers, staatssecretarissen en politieke leiders.

Ik kom terug bij handhaven en fatsoen. Die ‘sommige mensen’ moet je gewoon aanpakken. Die ‘sommige mensen’ lopen nu lachend het politiebureau uit. Als hun cultuur veroorzaakt dat ze Nederlandse straffen niet serieus nemen, dan citeer ik Einstein: ‘Insanity is doing the same thing over and over and expecting different results.’

We hebben een Nederlandse minister-president die in het openbaar, voor een miljoenenpubliek, ‘pleur op’ zegt. Diezelfde man manifesteert zich nu opeens – met de verkiezingen in zicht – als moraalridder. Ze is er niet meer maar hij heeft haar meegemaakt. En hij had van haar kunnen leren, ze was van de school ‘Fatsoen moet je doen’ en ‘Een beetje integer kan niet’. Ze heette Ien Dales. Kan iemand dat soort politici terugbrengen?