De mens als slijmzwam
De mens neemt de gedaante aan van een plaag, niet ongelijk aan een eng soort paddestoel. En nu is het nog de aarde die kreunt, maar straks zijn wij het. Eerste in een serie essays over de drempel van de 21e eeuw.
“Voorspellen is bijzonder moeilijk, vooral de toekomst," heeft de Deense natuurkundige Niels Bohr eens gezegd. Zeker is dat we, aan de vooravond van de 21ste eeuw, de overgang beleven naar een periode waarin ons ingrijpende veranderingen te wachten staan. Ten goede of ten kwade, dat laatste is nog niet zeker, maar het lijkt een dubbeltje op z'n kant. Om de Duitse filosoof Peter Sloterdijk te citeren: „We hebben geen enkele kans, die we desalniettemin met twee handen moeten aangrijpen.”
De omstandigheden die aan deze hachelijke toestand ten grondslag liggen zijn te herleiden tot één alles overheersende oorzaak: de overbevolking, tot stand gekomen door het steeds maar toenemen van de voedselproduktie en het verbeteren van de gezondheidszorg — factoren die moeilijk anders zijn te beschouwen dan als zegeningen. Tot op de dag van vandaag groeien de wereldbevolking en de daaraan gekoppelde consumptie gestaag door, de eerste tegenwoordig met een verdubbelingstijd van ongeveer vijfendertig jaar, en dat betekent verviervoudiging gedurende een mensenleeftijd.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
