Cultuur aan de Amstel (3)

Amsterdam, daar zou 'het' moeten gebeuren - ook op cultureel gebied. Maar de stad van de musea, de theaters en de concerten worstelt met zijn imago als artistieke hotspot. Het culturele klimaat van de hoofdstad, in vier afleveringen. Deel 3: Het gemeentelijke cultuurbeleid.

Gepubliceerd op: 01/01 | 2004 Geplaatst in de volgende categorieën:

• archief
• Cultuur

door Bert Nijmeijer

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Els Iping had haar neefje te logeren. Hij wilde graag een keer naar Paradiso. Iping, stadsdeelwethouder van het Amsterdamse stadsdeel Centrum, onder meer belast met kunst en cultuur, zei dat hij in de buurt van het Leidseplein moest wezen. Op en rond het plein zag hij allerlei andere uitingen van populaire cultuur, maar niets wat leek op het beroemde podium voor de popmuziek. Na een paar uur was hij weer thuis. Ipings neefje had Paradiso niet kunnen vinden.

Er is in Amsterdam veel te beleven, maar je moet wel weten wáár. Voor niet-ingewijden is de stad soms te onoverzichtelijk, te moeilijk. Culturele instellingen en horecagelegenheden zijn naar binnen gericht, zegt Iping. Bezig met hun eigen exposities, voorstellingen, hapjes en drankjes. Voor hun eigen publiek. Bezoekers verdrinken in een chaos van neonlicht, uithangborden en uitlijsten, en uiteindelijk hebben ze het gevoel tóch op de verkeerde plek te zitten. Amsterdammers zelf overigens ook. Geen feestje of event zonder de gedachte dat er een paar deuren verderop misschien nog iets leukers gebeurt.