De ashatenbroekisering van de samenleving
Uit angst voor verstoringen van de Nationale Dodenherdenking heeft de gemeente Amsterdam een paar draconische maatregelen genomen. 'Je zou dat de ‘ashatenbroekisering van de samenleving’ kunnen noemen: het verstoren van bijeenkomsten van andersdenkenden, vooral als zij gerelateerd zijn aan Joden', schrijft Max Pam.
Uit angst voor verstoringen van de Dodenherdenking op 4 mei heeft de gemeente Amsterdam een paar draconische maatregelen genomen, die nooit eerder zijn vertoond. Bij de plechtigheid op de Dam zullen alle bezoekers worden gefouilleerd, alsof het een risicowedstrijd betreft. Verder mogen er geen 20.000 mensen komen, zoals gebruikelijk, maar slechts de helft: 10.000. Het publiek mag geen (Palestijnse) vlaggen meenemen, noch demonstratieborden of geluidsapparatuur. De organisatie van de ceremonie, die normaal om 8 uur ’s avonds begint, zal vermoedelijk één of twee uur eerder van start gaan, zodat er meer tijd is voor toezicht en voor het verdelen van de toeschouwers ‘in verschillende vakken’.
Dat deze maatregelen überhaupt nodig zijn, is een blamage. Het zegt iets over de manier waarop een van de laatste werkelijke plechtigheden in Nederland wordt gegijzeld door een kleine intolerante groep. Je zou dat de ‘ashatenbroekisering van de samenleving’ kunnen noemen: het verstoren van bijeenkomsten van andersdenkenden, vooral als zij gerelateerd zijn aan Joden.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
