Boeken vol blunders
Literatuur wordt in Nederland niet of nauwelijks geredigeerd. Redacteuren hebben te veel ontzag voor de tekst en uitgevers hebben te weinig geld en steeds meer haast. Dat levert wangedrochten op.
Druk- en spelfouten, kromme zinnen, een onevenwichtige compositie en hinderlijke wijdlopigheid - ziedaar de manco's van het slecht geredigeerde boek. Bezondigden vroeger vooral louche uitgeverijtjes zich aan boeken vol blunders, tegenwoordig kunnen ook gerenommeerde fondsen als De Bezige Bij en Prometheus/Bert Bakker er wat van, getuige de vele spelfouten, verkeerd afgedrukte reproducties en slordige indexverwijzingen in respectievelijk Tussen kunstenaars en Schilderen in Nederland van Rudi Fuchs.
Eindredactie is voor Nederlandse uitgeverijen een sluitpost op de begroting geworden. Freelance redacteuren ontvangen meestal een schijntje voor hun monnikenwerk en op redacteuren in vaste dienst wordt bezuinigd. Doordat nieuwe titels steeds sneller op de markt worden gegooid en er tussen de ontvangst van het ruwe manuscript en het persklaar maken veel te weinig tijd wordt ingeruimd voor het redigeren van de tekst, groeit het aantal boeken waar de honden geen brood van lusten.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
