De geest van Hillary
In de Lewinsky-affaire toonde Hillary ruggengraat, op een manier die ook rechtse kiezers aanspreekt. Sindsdien zweeft haar mogelijke presidentskandidatuur boven Washington.
Deze maand breekt het circus van de Amerikaanse presidentsverkiezingen weer los, en dat betekent meer van hetzelfde. Vier jaar geleden kon de strijd me nauwelijks boeien. Ook ik meende dat er weinig verschil was tussen de Democraat Al Gore en de Republikein George W. Bush. Dat bleek een vergissing. President Bush heeft de bakens scherper naar rechts verzet dan op grond van zijn 'gestolen overwinning' in 2000 voor mogelijk werd gehouden. Dat zou de Democraten kansen moeten geven, maar het lijkt er meer op dat de Republikeinen de nieuwe meerderheidspartij zijn geworden. Als het economisch herstel doorzet en er in Irak niet al te veel misgaat, kan alleen een aanslag de herverkiezing van 'Dubya' voorkomen. Maar dan is er weer broer Jeb in Florida om de overwinning van de Bushies te verzekeren.
Om de verveling geen kans te geven, speculeren de media elke keer weer op een spannende race. Maar spannender dan in 2000, toen de ene hertelling op de andere volgde, kan het niet worden, en de Democraten lijken hard op weg politieke zelfmoord te plegen. Op dit moment heeft Howard Dean, een outsider uit Vermont, de beste papieren om de Democratische uitdager van president Bush te worden. Dean is erg succesvol in fundraising en heeft al de steun van Gore, die nog steeds meent dat hij in het Witte Huis had moeten zitten. Dit duo inspireert het activistische deel van de Democratische achterban, maar legt het in november gegarandeerd af. Met zijn anti-oorlogsstandpunt herinnert Dean aan de kandidatuur van George McGovern, die in 1972 tegen de Vietnam-oorlog protesteerde en door Richard Nixon werd verpletterd.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
