Lichaam en geest

De mens kan erg gelukkig worden als-ie de regie van zijn bewustzijn, het piekeren en afwegen, af en toe uitschakelt.

Gepubliceerd op: 09/01 | 2004 Geplaatst in de volgende categorieën:

• archief

door Beatrijs Ritsema

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Het bewustzijn scheurt de mens in tweeën: in een deel dat voelt, praat en handelt, en in een deel dat daar commentaar op levert en een planning maakt. De tegenstelling tussen lichaam en geest is wat de mens van het dier onderscheidt, en als soort hebben we het daar ver mee gebracht, maar dat eeuwige bewustzijn heeft ook beslist z'n nadelen. Nadenken over jezelf, worstelen met je identiteit, tobben over wat je nu eigenlijk wilt in het leven - het zijn over het algemeen onvruchtbare hersenactiviteiten waarmee de persoon die zich eraan overgeeft bitter weinig opschiet. Hij of zij draait dol in eindeloze cirkels van zelfkritiek, onoplosbare vraagtekens en onoverzichtelijke gedragsopties.

Neem bijvoorbeeld het verschijnsel 'de ander in de ijskast zetten', iets wat nogal eens voorkomt onder mensen in relaties-met-zwaarweer. Een man heeft een vriendin gekregen, de driehoek zet zich een tijdje voort tot zijn vrouw erachter komt. De consternatie is groot, waarop de man besluit een aantal maanden het huis uit te gaan om 'afstand te nemen, dingen op een rijtje te zetten, erachter te komen waar z'n prioriteiten liggen' en andere flauwekul. In je eentje gaan zitten nadenken helpt niet. Je weet al wat je wilt: weggaan of blijven. Het is wreed om de ander aan een touwtje te hebben bungelen terwijl jij zogenaamd rationeel lijstjes met voors en tegens ontwerpt en overdenkt. De ratio doet hier, zoals meestal, slechts dienst als rechtvaardiging achteraf, dus je hoeft er helemaal geen aparte fase voor in te bouwen.