Sterke verhalen van de straat
In 'Crips.nl' wordt een subcultuur beschreven waarin het van-kwaad-tot-erger onontkoombaar is. Vijftien jaar bendecultuur in Nederland.
Het begon allemaal onschuldig genoeg, met de vorming van een dansgroepje dat op hiphopfeesten tegen betaling een duizelingwekkend staaltje breakdance ten beste gaf.
De Surinaamse Keylow, destijds dertien jaar oud, zou zich al snel ontpoppen als aanvoerder van de bende, maar zijn extreem lenige broertje van tien - Mr.B (later herdoopt tot B-Cra-C) - deed ook al mee en stal niet zelden de show. Onder leiding van de oudere broer van Keylow, Bullit, gingen ze ook met enige regelmaat naar het bos, om zich te bekwamen in het vechten met messen en stukken hout, en die uitstapjes noemden ze 'trainingskampen'. Maar echt knokken tegen andere jongens deden ze toen nog niet. Wel droegen ze allemaal dezelfde jasjes, met een adelaar erop, want ze noemden zichzelf de 'Eagles' en spiegelden zich aan Amerikaanse voorbeelden uit het zwarte getto, zoals de Crips en de Bloods.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap