Mens & dier: Bert Verveen en Ovaaltje
Bert Verveen (emeritus hoogleraar fysiologie, 76) en Ovaaltje (4).
"Ik denk dat Ovaaltje een mannetje is. Mijn andere boa constrictor Bochel – zij heeft een knobbel in haar staart – is een vrouwtje: een andere en grotere vorm van kop. Vrouwtjes zijn überhaupt groter. Ovaal – vanwege de tekening op de kop – is aan de kleine kant, 1 meter 20; Bochel van 7 is vrij fors, 2 meter. Zij heeft ook een ander karakter: onverstoorbaar, blijft niet bij je zitten, lijkt daarin op een kat; Ovaal is meer een hondje.
“Met het voeren ben ik voorzichtig; ze zijn dan erg op eten ingesteld omdat ze de ontdooide diepvriesratten in de garage ruiken. Hun reukvermogen is beter dan dat van honden. Ze krijgen circa vier ratten. Na het wegen en meten zet ik de boa’s in de takken aan het plafond, doe een kap op en handschoenen aan (mijn handen ruiken naar rat) en hou ze een rat voor. Het enige onverwachte is de snelheid waarmee ze toeslaan. Dan is ’t wachten, soms een uur, soms vijf minuten voor zij de prooi in het geheel naar binnen werken, omdat hun speekselklieren eerst moeten groeien, net als hun maag en darmen, hart, longen en lever: doordat ze lang niet eten, is de boel in onbruik geraakt. Vervolgens is het twee weken slapen om te verteren, meestal gevolgd door twee weken vervellen. In die tijd is hantering, afgezien van de dagelijkse aai, niet gewenst, omdat ze dan heel kwetsbaar zijn. Haast niet voor te stellen dat deze dieren al zo’n honderd miljoen jaren hebben overleefd.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
