Spring naar de content

Modern leven Lopen als de Zulu’s? Ja, tuurlijk, maar…

Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Er zijn weinig welopgevoede Nederlanders die die uitdrukking niet kennen. Ergens in de jaren dertig van de vorige eeuw dook ze voor het eerst op (in Onbekende dader, een detective van mr. Anton Roothaert) en sindsdien wordt ze regelmatig uit de mottenballen gehaald om mensen (vaak kinderen) op hun plaats te zetten. Eerlijk gezegd heb ik haar zelf zelden moeten aanhoren, die dooddoener. Te gewoon van geboorte (Rotterdam) en karakter (Rotterdams), dan krijg je dat.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Als mijn personal lifestyle coaches (eerst moeder, later de vrouw) eens met me aan het experimenteren wilden, imagotechnisch gezien, dan stuitten ze op heftig verzet. Roots, de schoenen met de anti-hak, waren in mijn jeugd zo ongeveer het meest extreme – en later, toen er met het kapsel niets meer te positioneren viel, brillen. Van Theo of Ray-Ban. Bij Rémon. In Lemmer. En ik bezoek – als ik het leven héél intensief wil leven – weleens een pedicure.

Het was dus even slikken toen het nieuwste van het nieuwste (voor een ouderwetse boer als nevengetekende dan) op schoeiselgebied werd bezorgd. De Vibram FiveFingers Sprint. Rode. Het gezondheids- en marketingverhaal achter de FiveFingers ging er bij mij in als Gods woord bij een ouderling. Natuurlijk gaat er eigenlijk niets boven het lopen op blote voeten. Natuurlijk staan de meeste gewone schoenen mijlenver af van blote voeten. Natuurlijk horen die vijf tenen niet massaal vastgeklemd te zitten. Natuurlijk moet je wel iets dragen op de Nederlandse straten om je voeten tegen verwondingen te beschermen. Natuurlijk wil je lopen als de mensen met de gezondste voeten ter wereld, de Zulu’s…

(Tussen haakjes: ik weet wél waar ik het over heb. Heb namens Habitat for Humanity een week huizen gebouwd in Kwazulu-Natal. En de Zulu’s liepen inderdaad bijna allemaal op blote voeten – al sluit ik ook niet helemaal uit dat dat om economische redenen was. En ze waren ook bijna allemaal hiv-besmet, maar dat is toeval. Of dwaal ik af?)

Enfin, gezondheidstechnisch is het dus uitermate verstandig om mijn Van Liers, Van Bommels en Crockett & Jones regelmatig in te ruilen voor de Vibran FiveFingers. En ik heb het tijdens een kajakdag ook gedaan. Top! Maar de volgende stap? Bij daglicht op het werk? Het leven kan ook té spannend worden…

Onderwerpen