‘Wilders en wij voelen elkaar perfect aan’
Vlaams Belang-voorman Filip Dewinter (47) is bijna 25 jaar actief in de Belgische politiek, al wordt hij door het gros van zijn collega’s in het parlement nog altijd behandeld ‘als een lepralijder’. Onlangs werd hij voor het eerst vanuit Nederland bedreigd. Een gesprek over het cordon sanitaire, diabolisering en – uiteraard – Geert Wilders. ‘Wie buiten de lijnen kleurt, doet niet meer mee.’
Volgens een reactie op de Nederlandse website ansaar.nl moet uw hoofd afgehakt worden en bent u een kaffer die dood moet.
“Dit is de eerste keer dat ik het bedenkelijke voorrecht heb vanuit Nederland bedreigd te worden. Deze bedreigingen zijn redelijk concreet en laten niets aan de verbeelding te wensen over. Ik heb een brief aan uw minister van Justitie, Ernst Hirsch Ballin, geschreven met de vraag of hij hier korte metten mee wil maken. Daar heb ik nog geen antwoord op gehad. Ik heb wel begrepen dat erover gesproken is met de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding. We wachten af.”
Bent u vaker bedreigd vanuit deze hoek?
“Jazeker, dat is mij al dikwijls overkomen. Op die Asaan-website las ik dat een man zich als een ware zelfmoordterrorist in mijn nabijheid wou opblazen. Het probleem van zo’n website is dat ze beweren dat ze die reacties niet van tevoren kunnen censureren. Een gemakkelijk excuus, dat vind ik onzin. Als je dit soort uitlatingen wilt vermijden, dan vermijd je die. Maar dat is de praktijk van de islamisten. Die willen een sfeer creëren van intimidatie en angst, in de hoop ons het zwijgen op te leggen. Maar ik laat mij niet monddood maken. Ik heb wel ergere dingen meegemaakt.”
Zoals?
“Wij hebben thuis natuurlijk stenen door de ruiten gehad, en ook mijn auto is vaak gemolesteerd. U heeft dat in Nederland kunnen zien toen ik te gast was in het programma Buitenhof. Het ergste wat ik heb meegemaakt was een man die tot tweemaal toe met een shotgun in ons partijsecretariaat stond te zwaaien en riep dat hij mij wou vermoorden. Ik was toen gelukkig niet aanwezig. De tweede keer wisten ze hem in de kraag te vatten. Hij is inmiddels veroordeeld en zit nu vast in een psychiatrische inrichting.”
Ik heb gezien dat u tijdens openbare optredens beveiligd wordt. Dat zijn particuliere beveiligers, als ik mij niet vergis. Klopt dat?
“België kent geen systematische beveiliging en bewaking zoals in uw land. Onze eerste minister, Herman Van Rompuy, fietst bij wijze van spreken door Brussel met misschien één beveiliger erbij. Ministers hebben een chauffeur, en die heeft dan een cursus beveiliging gehad. En dat is het dan. Men is bij ons nog niet zover als in Nederland. Dat komt ook doordat wij een fenomeen als de moord op Pim Fortuyn niet kennen. De socialist André Cools is in de jaren negentig vermoord, maar dat was geen politieke moord. De communist Julien Lahaut werd in 1950 wél vermoord vanwege zijn uitspraken, maar dat is het dan ook. Eigenlijk gaan wij hier heel laks mee om. Er zal, ben ik bang, eerst iets moeten gebeuren voordat de veiligheid van politici au sérieux wordt genomen. Daarom word ik quasi-permanent beveiligd, enkele andere politici van Vlaams Belang ook. Dat betalen wij zelf. Ik heb drie dochters van 21, 18 en 15. Die moeten dat allemaal doorstaan. Gelukkig relativeren ze, net zoals hun vader, snel. Veel wordt weggelachen, en ze zijn natuurlijk inmiddels ook wel wat gewend. Ik houd ze altijd voor: blaffende honden bijten niet. Het zijn gelukkig nog geen Wilders-toestanden die ik moet doormaken. Dat zou ik denk ik ook niet willen.”
Hoe bedoelt u?
“Meneer Wilders wordt permanent beveiligd, zijn bewegingsvrijheid is extreem beperkt. Die man heeft nauwelijks nog een privéleven, kan geen kant uit. Daarnaast werken al die beveiligers indirect voor een minister aan wie ze óók moeten rapporteren. Er is een kans dat die informatie dan politiek gebruikt wordt. Maar als ik ooit in een situatie als die van Geert Wilders terecht zou komen, weet ik niet of ik het sop de kool waard zou vinden. Aan de andere kant hebben je tegenstanders dan hun doel bereikt. En dat toelaten past niet bij mijn karakter. Ik zal nooit plooien voor chantage of bedreiging.”
Het cordon sanitaire rondom het Vlaams Belang is door het Vlaams parlement per resolutie vastgelegd, maar is sinds de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 niet meer officieel van kracht. Merkt u een verschil?
“Niet bepaald, de schutskring is nog steeds actief. Ik merk wel dat inmiddels ter rechterzijde partijen bereid zijn om politiek zaken te doen met ons. Dat moet ook wel; wij zijn in de meeste parlementen de grootste oppositiepartij. Wij zijn overigens bereid om met álle partijen zaken te doen. Wij stemmen namelijk op inhoud. Maar de linkerkant kijkt ons met de nek aan, nog steeds. Die geven je nog geen hand, negeren ons volledig. Alsof ik een lepralijder ben. Dat is een bewuste strategie. Ze proberen ons niet alleen in een politiek maar ook in een menselijk isolement te duwen. Want iedereen heeft behoefte aan een schouderklopje of een vriendelijk woord. Maar ze negeren ons volledig en totaal. Dat vergt uithoudingsvermogen en een dikke huid. Dat cordon geeft precies weer waar België in verzeild is geraakt. Het is een democratuur. Diversiteit is het hoogste doel en de islam dient omarmd te worden. De multicultuur is een nieuwe godsdienst. Daar mag niet van afgeweken worden; wie buiten de lijnen kleurt, doet niet meer mee. Ongeacht of je de verkiezingen wint of niet. België is een politiek correcte schijndemocratie, absurdistan. Het is niet makkelijk om lid te zijn van Vlaams Belang.”
Hoe bedoelt u dat?
“Mijn partij wordt als staatsgevaarlijk gezien. Wie lid is, ervaart beperkingen op allerlei vlakken. Leden worden geweerd uit staffuncties binnen het leger en de overheid. Dat is een soort beroepsverbod. Ik heb mijn dossier eens opgevraagd bij de Staatsveiligheid, dat is onze AIVD, maar ik kreeg geen inzage. Dat willen ze niet geven. Ik heb wel een vermoeden waarom. Omdat de partij en ik nauwlettend in de gaten worden gehouden.”
Na de Europese verkiezingen sprak het merendeel van de Nederlandse politieke partijen uit dat zij in de toekomst niet willen regeren met de PVV. U bent de specialist in dezen; is dat ook een ‘schutskring’?
“Het gaat er in uw land subtieler aan toe. Nederlandse partijen doen zaken met de PVV, en mijn indruk is dat de omgangsnormen onderling normaler zijn. Men durft zich nog niet zo letterlijk tegen de PVV uit te spreken. Toch zie ik bewegingen die wij ook hebben ervaren. Neem nou dat onderzoek over de PVV dat onlangs uitlekte. In uw land heet dat demonisering, wij noemen dat diabolisering, maar het komt op hetzelfde neer. Want door zo’n rapport wordt Wilders niet alleen gedemoniseerd maar ook gecriminaliseerd. Eigenlijk zegt de overheid: die man deugt niet. Labiele figuren zoals Volkert van der Graaf ontlenen daar voor zichzelf een legitimiteit aan om een politicus aan te vallen. Die gaan zichzelf beschouwen als een bevrijder van de mensheid. Ik heb die kwestie met de cabaretier Herman van Veen gevolgd en zijn vergelijking met de NSB. Dat vind ik nogal wat. Je hebt het dan over Hitler, nazi-praktijken, massamoord en jodenvervolging. Ik vermoed dat Van Veen zich gesteund voelt door zo’n rapport. Ik zal u voorspellen wat de toekomst geven zal. Wilders zal blijven groeien. Dat heeft ook te maken met het underdog-effect. De kiezer vindt hem sympathiek omdat de overheid op hem afgeeft. Het zal mij niet verbazen als een minister binnenkort een onderzoek gelast naar de financiering van de PVV. Puur en alleen om de partij in diskrediet te brengen. Want de PVV moet gemarginaliseerd worden.”
Voor de goede orde. U beschrijft nu wat het Vlaams Belang is overkomen?
“In grote lijnen wel, ja. Er is nu bijvoorbeeld een procedure gaande om onze partijfinanciering af te pakken.”
Ga door.
“De bedoeling van dat alles is om de kiezer uit te putten. Wilders moet binnenkort voor de rechter verschijnen vanwege zijn uitspraken. Dat past helemaal bij de uitputtingsslag die bezig is. Als je maar lang genoeg een partij blijft demoniseren, criminaliseren en uitsluiten, wordt het electoraat zenuwachtig. Na tien jaar lang rechtszaken werd het Vlaams Blok uiteindelijk zelfs verboden. Met veel bloed, zweet en tranen wisten we Vlaams Belang uit de grond te stampen. En vervolgens wonnen we wéér de verkiezingen. Dat komt doordat de burger uiteindelijk wars is van dergelijke DDR-praktijken. Dat was een overwinning voor de democratie. De stembus, daar moet het gebeuren. Daarom denk ik dat Wilders een grote verkiezingsoverwinning zal boeken. De gevestigde partijen zullen in de aanloop naar de verkiezingen zo lang mogelijk volhouden Wilders en de PVV bij het spel te betrekken. Maar dat is een democratisch rookgordijn. Want ze zullen hem vervolgens buiten de regering houden. Er zal een monsterverbond worden gesloten tussen zowat alle partijen. Alles is dan partijpolitiek mogelijk, zolang Wilders maar geen regeringsverantwoordelijkheid krijgt. Bij ons is het precies zo gegaan.”
Heeft u weleens contact met Geert Wilders?
“Daar doe ik geen uitspraken over. Maar ik denk dat we elkaar perfect aanvoelen en elkaar tegelijkertijd niet voor de voeten lopen. En elkaar steunen als dat nodig is in bijvoorbeeld het Europees Parlement. Ook al zijn er geen concrete samenwerkingsverbanden. Ik besef ten volle dat Wilders het al moeilijk genoeg heeft zonder het Vlaams Belang.”
Waarom wilt u niet zeggen of u contact heeft met Wilders?
“Ik heb gezegd wat ik gezegd heb.”
Wat vindt u ervan dat de PVV geen leden heeft en strikt genomen alleen uit Geert Wilders bestaat?
“Vlaams Belang is inderdaad een ledenpartij met 25.000 betalende leden, we hebben 180 afdelingen en een ledenraad. Als een partij als de PVV daar andere afspraken over maakt, hoeft dat nog niet te betekenen dat dat ondemocratisch is. De PVV heeft een fractie in de Tweede Kamer en in het Europees Parlement, die mensen werken niet voor niets samen. Je kan een partij niet verplichten om zich zus of zo te organiseren. Het gaat om wat de kiezer uiteindelijk zegt. En u kent de peilingen.”
Enkele jaren terug vertelde u dat u burgemeester van Antwerpen wilde worden. Dat is niet gelukt. U bent nu bijna 25 jaar politicus. Heeft u nog ambities?
“Mijn enige ambitie bestaat erin om mijn politieke doelstellingen te verwezenlijken. België is namelijk de laatste koloniale staat van Europa. De Belgische overheden gedragen zich, de Walen bedoel ik, als een koloniale mogendheid tegenover de Vlamingen. Ze roven ons belastinggeld. Dus pleit ik voor Vlaamse onafhankelijkheid. Maar Vlaams Belang heeft inmiddels veel bereikt. De Belgische kiezer weet dat het multiculturele sprookje als een zeepbel uiteen is gespat. De realiteit van iedere dag bewijst dat. De Belgische politiek heeft jarenlang geprobeerd olie en azijn met elkaar te vermengen. Je kan een uur schudden, een dag of jarenlang. Olie blijft olie, azijn blijft azijn. Toch hebben ze geprobeerd daar een nieuwe vloeistof uit te laten evolueren. De multiculturele samenleving is mislukt, niet haalbaar gebleken. Iets waar wij jaren voor hebben gewaarschuwd. We krijgen nu gelijk. Zelfs de linkse kerk treedt ons schoorvoetend bij. Dat is een genoegdoening die ruimschoots alle ergernissen tenietdoet.”
U heeft uw gehele politieke loopbaan tegenstand ervaren. Toch wekt u vaak de indruk in een vrolijke stemming te verkeren. Hoe komt dat?
“Ik hoed mij voor verzuring en frustratie, dan zou ik voortdurend mij ergerend door het leven moeten begeven. Er moet levensvreugde zijn en daarom relativeer ik veel. Die vrolijkheid is nodig om de situatie aan te kunnen en om te blijven volhouden. Wat niet lachend gezegd kan worden, is de waarheid niet.”
