Toosten met tv-auteurs

Ooit was het beroep van schrijver voorbehouden aan het mensenschuwe type dat op een onverwarmde mansarde in eenzaamheid op de typemachine hamerde. Dit specimen is inmiddels vervangen door de BN’er. Eerst de roem, dan het boek – dat is de veilige volgorde binnen het moderne uitgeefhuis. Op het Lentefeest van DutchMedia trokken dan ook vooral de succesnummertjes de aandacht. Heleen van Royen was speciaal overgekomen voor een driedaagse mediatournee, waarin naast het feestje in Amsterdam ook een optreden in een tv-programma was opgenomen, plus een ontmoeting met Libelle-lezeressen. Aanleiding voor het rondje was Heleens nieuwe Zomerboek, dat zich vanuit het niets in één keer op de eerste plaats in de boekentoptien had genesteld. Collegaatje Daphne Deckers laat haar Telegraaf-columns sinds kort bundelen bij DutchMedia.

Meest spraakmakende bedrijfsonderdeel is uitgeverij Lebowski van Oscar van Gelderen.

Is een fondsauteur niet beroemd genoeg, dan genereert hij de nodige tamtam. Zoals in het geval van Nieuwe Revu-journalist James Worthy, die als een publicitaire tsunami over Nederland rolde. Het leverde hem en Oscar prompt de eerste plaats op in de boekentoptien van HP/De Tijd. Thans rolt de vloedgolf verder, over België, waar Worthy afgelopen maandag een complete pagina kreeg in De Morgen.

Bridget Maasland op foto drie kwam mee aan de arm van Xenia Kasper, haar manager en pr-agent (en tevens die van Linda de Mol en topmodel Yfke Sturm). Xenia was hier als auteur, haar jongste boek Chimaera verscheen bij DutchMedia-onderdeel Mistral.

Foto vier is op de Avond van het Spannende Boek, zeer onlangs in de Melkweg in Amsterdam. Traditioneel wordt hier de winnaar van De Gouden Strop bekend gemaakt, de prijs voor de beste thriller.

Veteraan Tomas Ross beklaagde zich in de media dat die prijs steeds verder verwatert, omdat Jans en allevrouw zich tegenwoordig maar op spannende boeken toelegt. Niets belet Ross overigens om het beter te doen dan al die dilettanten en de prijs voor hun neuzen weg te kapen, om ze voor eens en altijd de moed te ontnemen. Maar daar komt het kennelijk niet van. Voorzitter van de Stropjury was (zoals de huidige mores voorschrijven) een bekend tiepje van de televisie, in dit geval soapie Inge Ipenburg.

Naast haar staat Elle van Rijn, die zoals veel andere auteurs de overstap van chicklit naar thriller maakte – Tomas Ross sprak er al schande van.

Stropwinnaar werd de volslagen onbekende Gauke Andriesse met zijn boek De handen van Kalman Teller. Een en ander was duidelijk tegen het zere been van de medegenomineerde Peter Buwalda, die de na de bekendmaking prompt zwaar beledigd de zaal uitbeende. Buwalda was de bekendste onder het hele rijtje boekenbakkers, omdat hij al eerder werd genomineerd door de Libris-jury. Maar die wetmatigheden van het boekenvak waren nog niet doorgedrongen tot het Gouden Strop-gezelschap. Wordt ongetwijfeld vervolgd.