Random mix
Wie, zoals Colin ‘Kyteman’ Benders, naar IJsland vertrekt om muzikale inspiratie op te doen, is op zoek naar rust, ruimte en lucht – elementen die, zou je verwachten, prominent in de nieuwe muziek naar voren zullen komen. Niets is minder waar: zijn nieuwe album The Kyteman Orchestra bruist als New York, Berlijn of Boedapest en geeft het begrip ‘eclecticisme’ een heel andere draai. Het is alsof Benders een streaming-site als Spotify op een soort ‘random mix’ heeft gezet, waardoor de klanken van Kanye West, Philip Glass, Brahms, Miles Davis en Yann Tiersen over elkaar heen buitelen. Dat is dan ook de kracht én de zwakte van deze mooi analoog opgenomen muziek.
Dat Kyteman niet op zijn hiphoplauweren is blijven rusten, maar op zoek is gegaan naar iets nieuws, is bewonderenswaardig. De focus in de muziek is verlegd van hiphop naar klassiek, een koerswijziging die soms wel en soms niet werkt. Wanneer popmuzikanten zich laten inspireren door klassieke muziek, liggen vette bombast en zoete romantiek vaak op de loer. De muziek op The Kyteman Orchestra is daarop geen uitzondering. Het is een bijzondere plaat, maar de sentimenten liggen er soms net iets te dik bovenop. Een tikketje meer IJslandse soberheid zou niet verkeerd zijn geweest.
