Bejaardenseks: en nu weten we het wel
Goed, bejaarden mogen seks hebben. Kunnen we er dan nu over ophouden?
In de Volkskrant van dinsdag lazen we over schrijfster Marjan Berk (bijna tachtig) die blijmoedig vertelde over haar vibrator, bijgenaamd Flipper, die ze weliswaar al een tijdje niet meer gebruikt – maar toch. We moeten niet zo moeilijk doen over seks, ook niet tussen oude mensen, en om dat nog eens onder de aandacht te brengen schreef ze het boek Bedvrienden dat binnenkort uitkomt. Waar het boek precies over gaat is ons ontgaan, maar dat kwam door het beeld van de rijzige oude dame met haar Flipper dat zich inmiddels in ons netvlies had gebrand. En dat beeld zit er nog steeds.
Het zal toeval zijn, maar op dezelfde dag lazen we het pleidooi van Australische onderzoekers om dementerenden die graag seks willen hebben in hun verpleeg- of verzorgingshuis, niet in de weg te staan. Eerder dit jaar zagen we bij Man bijt Hond een filmpje van een 74-jarige vrouw die haar indrukwekkende vibratorcollectie toont. En we lazen dat seks ook ouderen gelukkig maakt. En we lazen nog veel meer. En toen we dit zagen, wisten we dat er kennelijk weer een taboe is geslecht. Toen we dit zagen, vroegen we ons af of dat wel zo’n gunstige ontwikkeling is.
Dat is dus kennelijk een taboe dat we dringend moeten doorbreken, seksualiteit bij bejaarden. We moeten het bespreekbaar maken bij verzorgenden, we moeten er onderzoek naar doen, we moeten gesprekken voeren met ouderen over hun wensen en verlangens. En als we dat maar lang genoeg doen, is het geen taboe meer. Dan hebben we die blind spot ook weer ingevuld met z’n allen, qua hulpverlening. Pfieuw.
Misschien moeten we er toch maar van uit gaan dat ouderen hun intimiteit al minstens een halve eeuw lang zelf hebben georganiseerd, en dat we niet àlles aanschouwelijk hoeven te krijgen. Er zijn niet voor niets deuren en gordijnen. Laten we onze laatste intieme jaren daarachter verstoppen.
