Spring naar de content

Zelfmoord om een hypotheek

We zijn een huis aan het kopen en nu weet ik dus ineens allerlei dingen over huizen kopen die ik tot nu toe niet wist (overigens is dit een onofficiële column over hypotheken, voor serieus hypotheeknieuws kunt u beter Dr. Doom lezen). Ik weet nu onder andere dat sommige mensen zelfmoord plegen als ze hun hypotheek niet meer kunnen betalen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Pauline Bijster

Juist dat effect dat zo’n lening op menselijk gedrag en geluk heeft vind ik interessant. In juni van dit jaar kwam een man in het nieuws die zelfmoord had gepleegd voor de deur van de Rabobank omdat hij een bizar hoge hypotheek had gekregen met een laag inkomen, achter liep met betalen en geen uitweg meer zag.

Het was een raar verhaal, volgens nieuwsberichten zou de man met een inkomen op bijstandsniveau een hypotheek van zes ton hebben gekregen. Als je ‘hypotheek’ en ‘zelfmoord’ intypt bij Google, krijg je nog een verhaal van een vrouw in Noord-Spanje die omwille van een schuld van de bank zichzelf van het leven beroofde precies op het moment dat de deurwaarders op de stoep stonden.

in 2012 drie mensen van de Rabobank gesprongen
Maar, weet ik nu: het zijn er meer. Alleen zelfmoorden komen niet zo snel in het nieuws, omdat het mensen maar op verkeerde benen zou zetten (want zelfmoord schijnt besmettelijk te zijn). Cijfers over zelfmoorden vinden is daarom niet gemakkelijk. In ieder geval zijn er, weet ik van onze hypotheekadviseur, dit jaar in Nederland tenminste drie gevallen bekend van mensen die van een filiaal van de Rabobank afsprongen. Alle drie met dezelfde reden: een hypotheek waar ze geen raad meer mee wisten. De Rabobank schijnt nog sneller en onbarmhartiger dan andere banken mensen uit hun huis te zetten. Als je een half jaar niet (genoeg) betaalt is het definitief afgelopen. Wellicht had de man die laatst zijn gezin en zichzelf vermoordde in Schalkwijk ook wel één of andere voor hem onmogelijke hypotheek.

Blijkbaar is de druk van zo’n grote lening geen kattenpis. Nu heb ik straks ook een hypotheek. Niet een enorm grote overigens, geen molensteen. Hooguit een kiezel. Ook die zou kunnen gaan irriteren in bepaalde situaties, hoewel ik me dus écht niet kan voorstellen dat ik van een gebouw zou afspringen ervoor. Maar wie weet is dat naïef: misschien wil je met een hypotheek nu eenmaal wel eens van een gebouw afspringen.

Een hypotheek is meer dan trouwen of kinderen krijgen
Een goede vriendin van mij vindt een hypotheek nog meer dan trouwen of kinderen krijgen bij het vakje ‘einde van je leven’ passen. Eigenlijk vond ik dat ook tot voor kort, het was in ieder geval niet iets wat ik ambieerde. Vanuit een huurhuis zouden we in theorie nog ieder moment onze koffers kunnen pakken en weg kunnen vliegen naar iedere andere plek op aarde, in theorie dan hè. Een (lage) huur staat gelijk aan veel vrijheid. Toen we op 1 februari van dit jaar als redacteuren van HP/De Tijd allemaal de opdracht keken onze (financiële) woonsituatie te beschrijven, was ik blij en zelfs trots dat ik nog maar een huurder was met relatief weinig financiële zorgen.

Maar toen kwam er toch de behoefte aan meer ruimte. En de mogelijkheid tot kopen deed zich voor. Dus straks heb ik ook zo’n ding. En nu vraag ik me af: horen daar automatisch financiële zorgen bij? Hoe los je de angst op, die zich wellicht ooit zal voordoen, dat je het niet meer kunt verkopen? En: krijg je van een koophuis vanzelf het gevoel dat je vastzit? Of is deze twijfel slechts het bewijs dat ik behoor tot de generatie-bindingsangst? Of ís jezelf vastleggen aan een huis daadwerkelijk net zo eng als jezelf vastleggen aan een partner?

Mag je het hebben van een hypotheek vertellen in de disco, of is dat niet meer rock ’n roll?

Niet dat ik er echt heel bang voor ben hoor, maar ik vraag het me gewoon af. Als vooralsnog heel gelukkige bijna-huizenbezitter.

———
Volg HP/De Tijd ook op Twitter en Facebook.