Spring naar de content

Marathon op natuurijs is de folklore ver voorbij

Vandaag vindt de eerste marathon op natuurijs plaats. In Noordlaren, of all places.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Frank Heinen

Voor mijn gevoel vindt er ieder jaar een eerste marathon op natuurijs plaats, marathons op natuurijs zijn als kievitseieren en Cito-toetsen: ieder jaar is er weer een en ieder jaar is de een weer eerder dan de ander en dat is dan nieuws. Als alles sport is, dan het onder water laten lopen van een stuk weiland ook.

De terreur van januari
Natuurijs, de terreur van januari. Iedere maand heeft z’n eigen terreur: december heeft de Zwartepietendiscussie, augustus de tegenvallende zomer (te heet, te nat of te koud) en januari het natuurijs.
Natuurijs, dat is toch echt het allermooiste, aldus de liefhebbers van natuurijs.
Ik heb lang nagedacht over de schoonheid van natuurijs. Volgens mij is het meest aangename aan natuurijs het idee dat het niet kunstmatig tot stand is gekomen maar gewoon, door de natuur. Alhoewel: het natuurlijke gaat er wel een beetje vanaf als je op een speciaal om die reden ondergelopen weiland schaatst.

Hoofd-natuurijsmeester
De NOS had er maar weer eens de traditionele reportage aan gewijd: drie mannen op een ijsvloer (ook zo’n woord, “ijsvloer”, nou ja, vooruit) en eentje die de diepte meet. Een man met een sponsormuts en een druppel aan zijn neus. Een man met een boor van de Gamma en een strenge bril. De uitrusting van de hoofd-natuurijsmeester.
Het ijs was drie centimeter – behalve op de plek waar geboord was dan.
Drie centimeter, dik genoeg voor een marathon.

De folklore ver voorbij
De eerste marathon. Vanavond glijdt er een plaatselijke held als eerste over de streep en de NOS zal er weer bij zijn om er verslag van te doen, inclusief een interview met de eerste winnaar van de eerste natuurijsmarathon. Ik weet nog niet wie het wordt, maar vermoedelijk zal hij zeggen dat ‘natuurijs het mooiste is wat er bestaat’.
Dat is niet zo. Iedere aandacht voor een plens water die door echte vorst hard en glad geworden is, komt voort uit het soort folklore die in Nederland voor actualiteit doorgaat. Iedere aandacht voor de race tussen organisatoren van wedstrijden op die harde, gladde plens, dat is de folklore ver voorbij.