Spring naar de content

Nieuws: liefde maakt niet gelukkig

Dat was me nogal een scoop van de Volkskrant: het idee dat liefde gelukkig maakt, is niet meer dan een mythe.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Matt Dings

De lezer kwam het nieuws pas tegen na een uur bladeren in de dikke zaterdagkrant. Ver na alle stukken over ziekenhuisfraude, belastingontduiking, onbegrepen ganzen, de EU-begroting, de drones van Obama, de mode van Jean Paul Gaultier en de vagina van Courbet, stond ineens het èchte nieuws: mensen worden helemaal niet gelukkiger van de liefde.

Ter gelegenheid van Valentijnsdag was een hele bijlage aan Amor gewijd. In een kort stuk schetste Lisa Bontenbal wat de wetenschap te melden heeft over de relatie tussen liefde en geluk. Blijkens menig onderzoek noemen mensen met een partner zich vaker gelukkig dan alleenstaanden. De bekende wetenschapper Ruut Veenhoven bijvoorbeeld heeft dat al meer dan eens vastgesteld.

Single
Daarmee is nog niet bewezen, merkte Lisa Bontenbal op, dat dit geluk te danken is aan de relaties van de ondervraagden. Vervolgens wees ze op een vijftien jaar durend onderzoek onder 24.000 mensen, waaruit bleek dat de respondenten niet gelukkiger werden toen ze een relatie kregen, maar hetzelfde niveau van welbevinden hielden als toen ze single waren. Dat resultaat spoorde met andere onderzoeken.

Daarnaast bleek dat gelukkige mensen eerder een relatie aangaan en langer bij elkaar blijven. Dus dat mensen met een partner zich wat vaker senang voelen dan alleenstaanden, komt niet zozeer door hun fantastische relatie, concludeerde de Volkskrant: “Ze waren al gelukkiger vóórdat ze hun valentijn in de armen vlogen.”

Verrukking
Daar staan we dan. Bibliotheken zijn er volgeschreven over het wonder van de liefde, dat mensen tot verrukking en vervulling zou brengen. Jaar in, jaar uit wordt het al eeuwenoude Romeo en Julia nog opgevoerd en wenen de toeschouwers weer mee met twee geliefden die het geluk wordt ontzegd. Hoeveel schilders, beeldhouwers, fotografen, filmers hebben hun talenten al niet uitgeleefd op passie, genot, extase of juist wanhoop, duisternis en verlatenheid: gevoelens waarvan we dachten dat ze werden opgeroepen door liefde en gebrek aan liefde?

Helemaal mis. De Kus van Rodin, de Kus van Klimt, de Kus van Robert Doisneau: allemaal optisch bedrog. Casablanca, Gone with the Wind, Titanic, Love Actually: mooi niet. Zowat het hele oeuvre van Alain de Botton: helaas.

En toch. En toch houd ik het idee dat in al die bibliotheken, schouwburgen, musea en filmhuizen een echter beeld van liefde en geluk wordt gegeven dan door de verzamelde bureaus voor de statistiek. Nu nog een wetenschapper die het gaat bewijzen.

Download de gratis app van Tablisto om ons maandblad op uw tablet te lezen

Volg HP/ De Tijd op Twitter

Volg HP/ De Tijd op Facebook