Een kwart van je leven achter een scherm
Een kind dat vandaag wordt geboren heeft als het 7 jaar oud is al een vol jaar (24 uur per dag) doorgebracht achter een scherm van laptop, televisie of smartphone.
Als het de rijpe leeftijd van 80 jaar haalt is dat opgelopen tot 18 jaar (opnieuw: in dagen van 24 uur) consumeren van bewegend beeld. Dat is een kwart van ons leven. Met andere woorden: we kijken bijna net zoveel naar beeldschermen als we slapen.
Ook in Nederland
Dat zijn behoorlijk schokkende cijfers die aan de orde kwamen bij een een groot onderzoek dat recent is gehouden onder 2500 Britten en waarvan de uitkomsten maandag bekend zijn genaakt. Er is geen reden om aan te nemen dat de cijfers voor Nederlanders, evenzeer tuk op technologie, anders zouden zijn. Let wel: het gaat nota bene om de tijd die wordt doorgebracht achter het scherm buiten het werk om. Voor mensen die de pech hebben in hun werk computers te gebruiken (en dat zijn er steeds meer) zijn de getallen nog hoger.
Het is niet moeilijk de uitkomsten van het onderzoek uit eigen waarneming te bevestigen. De buurkinderen hier zitten eigenlijk de hele dag achter de televisie en hebben daarnaast een tablet en een spelcomputer. Grote delen van de dag zijn ze eigenlijk niet eens aanspreekbaar. En het is nog maar tien jaar geleden dat ik aanschoof aan een cafétafel om met mijn vrienden te drinken en te praten zonder dat iemand de behoefte voelde om zijn smartphone of laptop te raadplegen. Kom daar eens om vandaag de dag. Schoolkinderen rijden hier voorbij op omafietsen. In hun oren earphones, in hun rechterhand de telefoon. Sturen doen ze met de andere hand. Zien doen ze eigenlijk niks.
Andere uitkomsten van het onderzoek verbazen daarom dan ook niet: namelijk dat een kwart van de mensen zijn telefoon gebruikt in bed en tien procent zelfs op het toilet. Dat laatste percentage lijkt me nog laag, het zal wel om sociaal wenselijke antwoorden gaan. Twintig procent van de Britten blijkt er zelfs de voorkeur aan te geven om met anderen te communiceren via Facebook of Twitter in plaats van een echt gesprek. En de helft staat niet op van de bank om naar een huisgenoot in een belendende kamer te lopen maar stuurt elektronisch een berichtje, onderwijl kijkend naar de televisie.
Maar: is het erg?
Met andere woorden: het is met die hele beeldschermtechnologie behoorlijk uit de klauwen gelopen. Maar is dat erg? Volgens de ondervraagden uit het onderzoek eigenlijk niet. Al geven ze wel in grote meerderheid aan geen dag zonder al hun apparaten te kunnen.
Maar er zijn veel wetenschappers die waarschuwen. Dan gaat het vooral om de ontwikkeling van (jonge) kinderen. Veel moderne welvaartsziekten (obesitas, diverse geestelijke ontwikkelingsstoornissen) kunnen gestimuleerd worden door al te vroege en frequente blootstelling aan beeldschermen. Maar er zijn evenveel wetenschappers die dat ontkennen.
Even afgezien daarvan: gezelliger wordt het er niet van. Nu horecazaken zijn verworden tot hotspots voor laptoppers, nu schoolkinderen elkaar elektronisch pesten en daarbij door de betrekkelijke anonimiteit een graadje verder gaan, nu digitaal flirten het ouderwetse versieren heeft vervangen, nu gezellig winkelen in de binnensteden volop terrein verliest aan het digishoppen, thuis op de bank en nu je meer contact hebt met je Facebookvrienden dan met je echte.
