Godsdienst: een veel gevaarlijker ziekte dan de mazelen
Achterlijk. Dat was het woord dat, vergezeld van een luide vloek, uit mijn mond kwam toen ik las dat in het Zeeuwse Tholen zaterdag een zeventienjarig meisje is overleden aan complicaties van mazelen. Ze is het eerste dodelijke slachtoffer sinds in mei een epidemie van die ziekte opflakkerde in de Nederlandse Biblebelt. De diepreligieuze ouders van het meisje wilden haar niet laten vaccineren. Volgens de directeur van haar middelbare school koos zij er zelfs bewust voor om zich ondanks haar zwakke gezondheid – door een vergroeiing van haar rug zat ze al sinds haar vroege jeugd in een rolstoel – niet te laten inenten.
Kiezen? Ziehier meteen al een eerste leugen van de wereldvreemde lui die de Bijbelgordel bevolken: in religie is er geen sprake van keuzevrijheid, om te beginnen omdat geen enkel kind dat ter wereld komt vrijwillig voor deze of gene godsdienst kiest. Het is een ‘keuze’ die wordt opgelegd door de ouders, en ook bij hen gaat het niet werkelijk om een keuze, want het zijn cultuur en omgeving waarin je opgroeit die bepalen welke godsdienst je aanhangt.
Word je geboren in pakweg Rabat, dan krijg je een Koran voor je neus geduwd waarin staat dat je na de dood in het paradijs belandt, waar tweeënzeventig donkerogige maagden voortdurend tot je dienst staan.
Staat je wieg in Jeruzalem, dan leer je dat de wereld nog steeds reikhalzend uitkijkt naar de komst van de Messias.
Zijn de Nepalese bergen het eerste wat je aanschouwt wanneer je je babyogen opent, dan krijg je op de mouw gespeld dat je na je de dood in oneindig veel gedaantes zal terugkeren.
Hap je in Nederland naar je eerste teug lucht, dan vertelt men je dat God een zoon had die aan het kruis is gestorven voor ‘onze’ zonden.
Heb je tot slot de brute pech dat je in een fanatiek gelovige gemeenschap in de Bijbelgordel wordt grootgebracht, dan loop je het gevaar dat je ouders jou liever laten lijden dan je te genezen, omdat gezondheid nu eenmaal iets is wat door God is gezonden, want, zo staat in de Bijbel: “De almachtige en alomtegenwoordige kracht Gods, door welke Hij hemel en aarde, mitsgaders alle schepselen, gelijk als met zijn hand nog onderhoudt, en alzo regeert, dat loof en gras, regen en droogte, vruchtbare en onvruchtbare jaren, spijze en drank, gezondheid en krankheid, rijkdom en armoede, en alle dingen, niet bij geval, maar van zijn vaderlijke hand ons toekomen.”
Op basis van deze woorden, verzinsels van duizenden jaren oud die zijn ontsproten aan de geest van onwetende mensen die tegenover nagenoeg alle ziektes nog machteloos stonden, hebben de ouders van het overleden meisje uit Tholen dus ‘gekozen’. In een reportage die vandaag in de Vlaamse krant De Morgen verscheen, spreken gelovigen uit Tholen hun verontwaardiging uit over de kritiek die hun gemeenschap te verduren krijgt omdat sommigen weigeren hun kinderen te laten inenten.
“Ik dacht dat er zoiets was als de scheiding van kerk en staat,” reageert dominee drs. Willem Meijer in het artikel. Die scheiding van kerk en staat is een stok waarmee gelovigen graag slaan als het hún goed uitkomt, maar zelf slagen ze er doorgaans niet in zelf een grens te trekken tussen hun godsdienstige overtuigingen en de reële wereld daarbuiten – eigenlijk willen ze gewoon hun eigen staat binnen de staat oprichten, waar hun hoogstpersoonlijke wetten gelden.
Een ander argument waarmee de Biblebelters de verbijstering van niet-gelovigen over deze kwestie als waardeloos afwimpelen, is godsdienstvrijheid. “Nederland wil zich altijd voordoen als een tolerant land,” reageert dominee Meijer in De Morgen. “Maar waar is die tolerantie als het over de christelijke gemeenschap gaat? Dan verdwijnt die plotseling.” Ziehier godsdienstvrijheid als de tweede stok waarmee sommige gelovigen de kritiek op hun verwerpelijke praktijken graag wegmeppen, of het nu om fanatieke moslims gaat die zichzelf opblazen of om diepgelovige christenen uit Tholen of Urk: het mag omdat we nu eenmaal onze godsdienst vrijelijk mogen beleven.
Godsdienstvrijheid is inderdaad ingeschreven in de grondwet en is een van de rechten uit de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, maar ontstaat er geen pijnlijke en uiterst gevaarlijke paradox als de mensenrechten van een zeventienjarige jonge vrouw geofferd worden op het altaar van diezelfde godsdienstvrijheid?
Het meisje uit Tholen is overleden aan een ziekte die slechts tijdelijk hoefde te zijn, en verantwoordelijk daarvoor zijn haar ouders die lijden aan een ziekte die helaas meestal chronisch en onbehandelbaar is: de levensgevaarlijke ziekte die godsdienst heet. Het zal daarom niets uithalen dat premier Rutte predikanten vriendelijk aanmaant om op te roepen tot inenting van kinderen. De premier moet harde taal spreken en vooral tot harde actie overgaan: inenting tegen mazelen moet in Nederland verplicht worden. Dat is de enige manier om een halt toe te roepen aan mensen die blijkbaar alles beschouwen als de wil van God, behalve de uitvinding van het vaccin.
