Waarom sommige mensen niet bestand zijn tegen de IKEA
Zwijgend zitten mijn vriendin en ik aan het houten tafeltje in het IKEA-restaurant. We zijn hier omdat je bij IKEA zo lekker in één keer kunt slagen, voor weinig geld.
We hebben net een stressvolle verhuizing achter de rug, en we zijn opgelucht dat we ons lijstje met benodigdheden in elk geval op orde hebben. So far, so good. Ik werk nog snel het laatste plakkerige gehaktballetje naar binnen. Dan maken we aanstalten de IKEA-jungle binnen te stappen. Wat kan er nou helemaal misgaan?
1. U vindt niet alles wat u nodig heeft
Het lijkt onmogelijk bij IKEA., maar het kan: niet alles vinden wat je nodig hebt. Wat hebben we nodig? Een kledingkast, een bed, een wasmand, een badkamerkastje en een prullenbak. En o ja, een stofzuiger! De IKEA is gigantisch en heeft een dienovereenkomstig assortiment, maar stofzuigers horen daar niet bij. En laat dat nou na een verhuizing een broodnodig apparaat zijn, want hoe kom je anders van alle houtsnippers, stof en stukjes plastic af? Weg idee dat je in dit woonwarenhuis alles kunt kopen wat je nodig hebt. Ook meubels zijn bij IKEA niet zo makkelijk te vinden als je zou willen. De afstanden die je moet afleggen zijn astronomisch, de medewerkers zijn druk en de computers die je zouden moeten helpen, werken niet (of ze zijn onbegrijpelijk). Als je de weg niet kent in deze winkel, zoek je je een ongeluk.
2. Ze hebben de meubels uiteindelijk niet
Oké, laat die stofzuiger dan maar zitten. Gelukkiger hebben ze hier verder wel alles. Toch? Na een kwartier wachten op een medewerker blijkt het badkamermeubeltje niet op voorraad te zijn. De kledingkast en de wasmand mogen we in ‘een ander magazijn ophalen’. We blijven rustig ademen, dat kastje komt later wel. En dat afhalen? Geen probleem. Tot ik een A4’tje met een te rijden route in mijn handen gedrukt krijg naar een andere IKEA-vestiging. WTF? Na het bezoek aan deze winkel zijn we dus nog niet klaar.
3. U komt in een rij terecht met mensen die een ‘kerstboom voor een piek’ kopen
We gaan linea recta naar de uitgang, voor er nog meer misgaat. Het valt mee. In het magazijn vinden we de spullen die op voorraad zouden moeten zijn inderdaad op de juiste plek. Puffend en steunend duw ik de loodzware kar richting uitgang. Dan zien we tot onze schrik een enorme rij. Honderden mensen met een kerstboom hebben zich voor de uitgang verzameld. Ik ben de enige met een kar vol pakketten. Bij het afrekenen vergeet ik de bon te geven van de spullen die uit het andere magazijn moeten komen. Andere keer dan maar.
4. Het past uiteraard net niet in uw auto
Behalve de benodigdheden van ons lijstje hebben we ook een heleboel onnodige spullen gekocht, omdat IKEA daar nou eenmaal in grossiert. Handdoeken, een krukje, een pleeborstel, fotolijstjes. Veel ballast dus, maar het echte probleem blijken toch de meubelpakketten te zijn. Hoe ik ook wrik en duw, ze passen verdomme net niet in de auto. Dom, dom, dom.
5. Uren wachten op transport en vervolgens flink aftikken
Een IKEA-aanhanger huren dan maar. Dat kost 15 euro. We nemen plaats in een wachtkamer met tientallen andere klanten. Gelukkig duurt het maar een half uur. Chagrijnig stouw ik een hotdog van vijftig cent in mijn mond. We zijn hier nu al vier uur en ik wil naar huis. En dan realiseren we ons dat er geen trekhaak aan de zit auto die we bij ons hebben. Dan maar IKEA Transport gebruiken. Bezorgen kost maar 30 euro, staat er op de reclameborden. Daar blijkt nog 25 euro bij te komen omdat één aankoop uit een ander magazijn moet komen. Plus 5 euro extra omdat we niet honderd procent zeker weten of ze bij onze voordeur kunnen parkeren. 60 euro in totaal dus. Onze spullen mogen we na het aftikken zelf afleveren bij de afdeling Transport.
6. U krijgt niet al uw spullen
Na vijf uur rondstruinen, hangen, zoeken en troost-eten, begeven we ons naar huis. Er is een hoop misgegaan. Maar gelukkig worden morgen de meubels gebracht, het gros dan. De rest halen we een andere keer. De volgende dag krijg een keurige ‘IKEA Alert’ op mijn telefoon. Blij als een kind kijk ik op. Even later wordt er aangebeld. De bezorger, een jongen die er net zoveel zin in lijkt te hebben als ik, laadt zonder iets te zeggen de pakketten uit. Hij komt er ééntje tekort, een deel van het bed. Een dag later wordt dat alsnog bezorgd.
7. Het opbouwen…
U begrijpt, ik ben een kluns. Ik zal u de verhalen besparen over de barst in de spiegel, het zoekgeraakte schroefje en de kasten die steeds weer uit elkaar moesten worden gehaald omdat er iets verkeerd was gemonteerd.
De moraal van het verhaal voor de IKEA-ganger? Bereidt u tot in de puntjes voor, of u belandt in de hel op aarde. Sommige mensen zijn gewoon niet bestand tegen de IKEA.
