‘Vailighaid’
Nazreen vluchtte uit Gaza en woont nu in de Bijlmer. Toen ze hier net was dacht ze dat Nederlands een makkelijke taal was. ‘Hallo’, ‘goedemorgen’, ‘tot ziens!’ Maar er waren dus ook begrippen die twee totáál verschillende dingen betekenden. Verwarrend.
Een van de eerste Nederlandse woorden die Nazreen leerde toen zij in Nederland kwam was ‘veiligheid’. In 2019 werd hun huis gebombardeerd, in Al Zeitoun, ten oosten van Gaza-Stad, als vergelding voor raketten die vanuit de wijk waren afgevuurd. Hala, haar buurmeisje en beste vriendin, haar ouders en haar oma kwamen om. Nazreen had geluk, ze was net in de kelder de appels aan het keren toen de bom viel. De kelder was sterk genoeg en er bleef een kleine uitweg vrij, waardoor ze naar buiten had kunnen kruipen. Haar ouders waren niet thuis en bleven ook ongedeerd. Zij hoorde Hala schreeuwen, ergens vanonder het puin. Ze haalde hulp, maar er was te veel, de brokstukken waren te zwaar. Hala’s stem verflauwde en viel tenslotte stil. ‘Ze is dood,’ wist Nazreen. Pas twee dagen later werd ze gevonden.
Haar ouders zagen het als een teken uit de hemel dat zij gespaard werd en besloten te vluchten. Ze pakten wat spullen en namen het vliegtuig naar Nederland, waar haar moeder iemand kende. Nu wonen ze in bij een kennis van een kennis, ergens in de Bijlmer. Toen de aanslagen van 7 oktober kwamen was ze drie jaar in Nederland.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
