Spring naar de content

Waarom het goed is dat de homobar verdwijnt

Vorige week vertoefde ik weer eens in de Amsterdamse Reguliersdwarsstraat, met twee heteroseksuele vriendinnen. De een dronk bier en was vrijgezel, de ander wijn en was bezet. Ik zag een televisieploeg van BNN. Sophie Hilbrand interviewde. Voor welk programma en met welke insteek weet ik niet, maar duidelijk was dat homoseksualiteit een rol speelde in het item. En ja, geef de BNN-redactie eens ongelijk. Een geschikter decor bestaat niet.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Kevin van Vliet

De Amsterdamse Reguliersdwarsstraat heeft de reputatie het kloppend hart van de Amsterdamse gayscene te zijn, en wordt daarom weleens eens spottend aangeduid als Rue de Vaseline.

Een snelle analyse van het publiek op een doordeweekse dag doet echter concluderen dat het er, naast mannen die op mannen vallen en vrouwen die op vrouwen vallen, ook wemelt van de hetero’s. (En mannen verkleed als vrouwen die op mannen vallen. En mensen bij wie je aan de buitenkant niet kunt zien van welk geslacht zij zijn, laat staan welke seksuele geaardheid zij hebben.)

Ooit was de Reguliersdwarsstraat een van de weinige opties voor homo’s om gelijkgezinden te ontmoeten. Thans lijkt het eerder een groot terras met een zeer divers publiek. De geuzennaam Rue de Vaseline lijkt dan ook achterhaald, en dat is goed nieuws.

Homobars sluiten massaal de deuren
De afgelopen jaren zijn er talloze uitgaansgelegenheden voor LHBT’ers (lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders) gesloten. Eind 2012 berichtte Het Parool nog over de zevende gay bar die dat jaar zijn deuren sloot. Een deel daarvan had een doorstart gemaakt als kroeg voor een heteropubliek. Recentere berichtgeving is afkomstig uit Trouw, van afgelopen weekend. De laatste homobar van Haarlem sloot zijn deuren. Failliet. En ook Den Bosch, Arnhem en Tilburg zagen een aantal etablissementen verdwijnen.

Homobelangenorganisatie COC in Haarlem reageerde door te stellen dat de LHBT-gemeenschap aldaar weer onzichtbaar is geworden. Directeur Koen van Dijk: “Jongeren gaan graag gemengd uit en zij kiezen veel voor feesten in plaats van kroegen. En internetdaten heeft het ontmoeten overgenomen. Je ging ook naar het café om te flirten, maar dat kun je nu thuis doen, vanachter je computer.”

En zo is het. Welke vrijgezel heeft er tegenwoordig geen dating-app als Tinder op zijn smartphone staan? Of Brenda (voor lesbiennes), of Grindr (homo’s)? Een ontmoetingsplek in je broekzak. Daar kan geen café tegen op. Voor de twijfelende tiener en de eenzame oudere die niet uit de kast kunnen of durven komen blijven instanties als het COC van waarde, en ik vermoed dat dergelijke hulp zal blijven. Maar elkaar ontmoeten? Download de app!

De ‘homobar’ is een term uit vervlogen tijden en kan op dezelfde stapel als ‘vrouwenkiesrecht’. De scheiding der geaardheden is een voortvloeisel uit vervlogen intolerantie. Tegenwoordig is toch iedereen welkom?

Natuurlijk is het leuker om mensen van vlees en bloed in de kroeg te ontmoeten dan via een app. Maar is het niet veel mooier als het zoeken naar vriendschap, liefde of seks niet meer afhangt van de keuze voor een bepaald horeca etablissement? Dat homo’s en hetero’s zich mengen in het uitgaansleven? En de interviews met homo’s niet meer in de Reguliersdwarsstraat worden gehouden, maar in Paradiso of de plaatselijke keet?

De Amsterdam Reguliersdwarsstraat.
De Amsterdamse Reguliersdwarsstraat.

Onderwerpen