Donald Trump en het gelijk dat ik niet wilde hebben
Terwijl ik begin te schrijven heeft Donald Trump 265 van de benodigde 270 kiesmannen. In zijn jargon ‘265 down, six to go‘.
Ik heb altijd in zijn kansen geloofd. Het kostte mij moeite om aan mijn omgeving – om niet te zeggen: mijn vrouw – duidelijk te maken dat dit niets met mijn voorkeur te maken heeft. Als belegger probeer ik mijn eigen emoties buiten spel te plaatsen terwijl ik weet en erop vertrouw dat de markten dat niet kunnen. De financiële markten zijn manisch, ze worden in steeds grotere mate meer gedreven door emoties, in beurstermen ‘het sentiment’, dan door ratio.
Zondag jl. stond ik langs de lijn van een hockeyveld en maakte een praatje met een hoogleraar met een grote reputatie als het gaat om geschiedenis. Onze zonen hockeyen in hetzelfde team en bij het vertoonde spel hoefden we niet stil te staan dus lag een verandering van onderwerp voor de hand. De Amerikaanse verkiezingen. Ik vertelde hem dat ik serieus rekening hield met een overwinning van Trump. Zijn lach en verontwaardiging vochten om de eerste plaats, het was ridicuul wat ik dacht.
Met de meeste mensen in mijn omgeving verkeer ik in een milieu waarin we natuurlijk niet anders dan voor Clinton zijn. We hebben dezelfde mediaconsumptie: dezelfde televisieprogramma’s, idem voor radio, tijdschriften en kranten. Het gevaar daarvan is dat we, elkaar op de schouders kloppend, vergeten hoe de buitenwereld er intussen uitziet. Wij kennen die buitenwereld niet of nauwelijks.
De Amerikaanse middenklasse heeft de afgelopen tien tot twintig jaar alle groei aan zich voorbij zien gaan. Ze leverde zelfs koopkracht in. Die mensen zijn niet achterlijk zoals ze wel door het andere kamp werden weggezet. Uiteindelijk maakt in elk land de middenklasse, als die er is, de dienst uit.
Wat mij ook verbaasde was de veronderstelling dat Latino’s allemaal of in elk geval overwegend op Clinton zouden stemmen. De ene Latino – een containerbegrip voor Spaanstaligen – is de ander niet. Wie als voormalig Mexicaanse immigrant inmiddels een legale status én baan heeft, ziet zijn bestaan net zo goed bedreigd door een nieuwe golf van illegale landgenoten die ver onder zijn prijs willen werken. De Cubanen spreken Spaans maar dat maakt je geen republikein.
Ik kan nog wel even doorgaan, er waren veel indicaties dat de Trump-bashers weliswaar een salonfähig standpunt verkondigden maar de man in de straat over het hoofd zagen.
Vandaag zal Donald Trump een ramp voor de financiële wereld blijken te zijn, de beurzen die al open zijn staan zwaar in het rood. Voor veel beleggers zal Donald Trump’s overwinning een Black Swan zijn. Maar dat was het niet, hiermee kon je rekening houden.
Niettemin kocht ik de afgelopen dagen Puts 435 op de AEX. Als dat te technisch wordt: als de AEX onder 435 komt levert elke punt minder per optie 100 euro op. Ik kocht er 100 en de indicatie van de opening van de AEX is op dit moment 433 en ik verwacht dat we in de openingspaniek om 9.00 uur richting 430 of lager gaan. Al maanden heb ik langer lopende Puts AEX 400, dat leek krankzinnig. Je kon ze vorige week voor rond 0,20 cent kopen en ik verwacht dat ze bij opening straks verveelvoudigen in waarde. Ik kocht ze als bescherming voor mijn portefeuille die best wel wat averij zal oplopen in eerste instantie. Daarna verwacht ik weer herstel.
Ik sluit af, de overwinning van Donald Trump staat op dat moment nog niet definitief vast, hij komt nog vijf kiesmannen te kort.
