Rechts kabinet lijkt van de baan: hoe moet het nu verder met Geert Wilders?
Geert Wilders staat met lege handen nu Pieter Omtzigt uit de formatiegesprekken is gestapt. 'Dat krijg je ervan als je extreemrechts bent: dan kun je alleen formeren over rechts', schrijft Ilja Leonard Pfeijffer.
Hij had er natuurlijk nooit aan moeten beginnen. Maar tenminste komt hem de eer toe dat hij ermee is opgehouden. Pieter Omtzigt is opgestaan van de onderhandelingstafel en zijn aftocht lijkt definitief. De uitnodiging van de informateur om woensdagmiddag nog even aan te schuiven om zijn bezwaren rustig door te nemen, heeft hij afgeslagen.
Een klassiek meerderheidskabinet onder leiding van premier Wilders lijkt hiermee definitief van de baan, hoewel bij onderhandelingen niets definitief is wat definitief heet te zijn, vooral niet als de raadselen mompelende beroepsweifelaar Omtzigt erbij betrokken is. Het kan onderhandelingsstrategie zijn. Onmisbaarheid is een effectief wapen om compromissen af te dwingen. Omtzigt heeft in zijn korte carrière als partijleider al eerder laten zien dat idealen, net als ondergrenzen, rekbaar zijn. Hij is in staat om achteraf met een mysterieuze glimlach rond de dunne lippen heel iets anders bedoeld te hebben dan hij bedoelde toen hem bepaalde bedoelingen in de schoenen werden geschoven. Dus laten we vooral niet te vroeg juichen.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
