Spring naar de content

Een beetje mollige vijftiger blijkt dé ideale vader

Wekelijks neemt HP/De Tijd de wereld voor mode en trends kritisch onder de loep.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Alexandra Besuijen

Dikke pap
O ja, krijgen we dat weer. Vorig jaar las je opeens overal dat vrouwen genoeg hadden van strakke mannenlijven en massaal ging voor de dad bod (lees: buik en tietjes). Daar zouden we ons veilig bij voelen en het was ook zo lekker zacht. Ik dacht al dat ik misschien iets mankeerde omdat ik toch eerder op een gespierde Viking val, maar het nieuws bleek een vette komkommer en was in zijn geheel terug te voeren op één blogpost van een juffrouw met daddy issues. Maar nou heeft ook een echte professor zich over dit onderwerp uitgesproken en wat blijkt: een beetje mollige vijftiger is dé ideale vader! In zijn boek How Men Age: what evolution reveals about male health and mortality komt Richard H. Bribiescas (waarom moet ik nou toch steeds aan professor Barabas denken?) tot de conclusie dat (jonge) vrouwen beter af zijn met zo’n man, vanwege een verandering in zijn hormoonhuishouding. Dan wordt hij inderdaad wat dikker, maar is tegelijkertijd ook beter in het vaderen, zorgzamer en zo. Tja. Professor Barabas heeft er natuurlijk voor doorgeleerd, maar je kunt je afvragen of het wel zo leuk is voor een kind om een vader te hebben van opaleeftijd. En of moeder misschien niet uiteindelijk toch liever iemand heeft met een sixpack en dan bedoel ik niet in de koelkast.
Enfin, wetenschap zou geen wetenschap zijn als er geen andere professor was die exact het tegenovergestelde beweerde. Uit een onderzoek door de Universiteit van Cambridge kwam juist naar voren dat vrouwen die een man willen om een kind mee te maken, op zoek moeten naar een marathonloper. Weinig vet en een hoge sperm count. Wat dat hardlopen betreft, dat komt inderdaad het meest in de buurt van de vader van míjn kind. Die kon ook heel hard rennen. Ik heb hem nooit meer teruggezien.

Broodje
Hoewel je in het centrum van Amsterdam zo langzamerhand ongeveer kniediep door de Nutella moet waden, zoveel Nutteleria’s daar zijn – op pannenkoeken, wafels, op of als ijs, milkshakes en zelfs in ravioli – één ding is er nog niet te krijgen: de Nutellaburger. Maar er is hoop voor de liefhebbers van mierzoete caloriebommen: in Italië is sinds deze week de Sweety Con Nutella te koop bij de McCafé’s van McDonald en ze vliegen als zoete broodjes over de toonbank (sorry, ik kon het niet laten ). Wat eigenlijk best raar is voor een kadetje hazelnootpasta, want meer is het niet. Nee, dan déze! Een ‘burger’ van donuts, Nutella, poedersuiker en fruit! Het aantal calorieën wil ik niet eens weten, maar do try this at home!

Blote cabbies
Onlangs noemde iemand de goededoelenblootkalender de moeder aller clichés en dat ís het natuurlijk ook, maar ach, zolang er geld mee wordt verdiend en dat ook werkelijk ten goede komt aan het beoogde doel, zie ik er niet veel kwaad in. Ditmaal hebben New Yorkse taxi-chauffeurs zich in meer of mindere staat van ontkleding laten fotograferen ten behoeve van Immigrant House, een instelling die zich al sinds de negentiende eeuw over immigranten ontfermt bij hun aankomst. En aangezien de meeste cabbies daar ook vanuit de hele wereld komen, lekker toepasselijk ook. Echte knapperds zijn het veelal niet, maar ach, dat is juist wel lief.
En dan hier nog een leuke van Jerry Seinfeld over taxi’s in Manhattan ‘Yes officer, his name was Amal and then the symbol for boron

Onderwerpen