“Remco wie?”

Nippend aan een glaasje rode wijn keken de aanstaande en ik afgelopen donderdag naar het televisieprogramma Pauw. Daar zat, naast de usual suspects (Pierre – daar is ie weer! – Bokma, Annet Malherbe, Mattie en Wietze) Remco Breuker, een ons onbekend fenomeen. Maar zijn boodschap en vooral de dictie en overtuigingskracht waarmee hij die missie ventileerde hakten erin.

Breuker, een ietwat non-descripte verschijning met baard en bril, is hoogleraar Koreastudies in Leiden, al sinds september 2011 leert Wikipedia. De aanleiding voor zijn komst naar de studio was evident: Amerikaanse deskundigen verklaarden al een paar dagen op grond van satellietbeelden dat Noord-Korea bezig was met de voorbereidingen van een nieuwe kernproef. De Dag van de Zon, een feestdag waarop de Noord-Koreanen de geboortedag vieren van Kim Il-sung – oprichter van de socialistische volksrepubliek en grootvader van het huidige staatshoofd – leek daarvoor de uitgelezen dag. De machthebbers in Pyongyang gebruiken hoogtijdagen wel vaker voor spierballenvertoon.

Voor Donald Trump alle reden er die donderdag een stevige tweet tegenaan te gooien. Als China de Noord-Koreanen niet tot de orde zou roepen, moesten de Verenigde Staten en haar bondgenoten dat maar doen.

Rituele dans Noord-Korea

Koude oorlogstaal, een rituele dans, dachten de aanstaande en ik. Hoe vaak hadden beide landen de afgelopen jaren wel niet naar elkaar staan blazen. Van een serieuze krachtmeting, laat staan een poging daartoe, was het nooit gekomen. Voor Noord-Korea stond zoiets gelijk aan zelfmoord. En je kon veel van hem zeggen, maar dat het leven van Kim Jong-un, de huidige, altoos glimlachende dictator, sinds 2011 in charge, was voltooid, nee, die indruk maakte hij niet.

“Nog een glaasje misschien?”

Je kon veel van hem zeggen, maar dat het leven van Kim Jong-un, de huidige, altoos glimlachende dictator was voltooid, nee, die indruk maakte hij niet.

Te laat

Daar dacht Breuker anders over. De man met ‘het by far meest deprimerende verhaal van de week’ – dixit: Jeroen Pauw – maakte die aankondiging meer dan waar. De hoogleraar had nog nooit mee gemaakt dat het zo gevaarlijk was. “Als het afloopt met een beperkte militaire confrontatie ben ik heel blij. De kans is groot dat er een kernbom ontploft of een veldslag ontstaat. Als Noord-Korea kernbommen heeft die het op langeafstandsraketten kan zetten die de Verenigde Staten kunnen bereiken, dat zal Amerika nooit accepteren. Ik denk dat we daar heel dicht bij zitten. Het kan vandaag fout gaan, het kan over een jaar fout gaan, maar het kan niet meer worden opgelost, denk ik.”

Pauw: “Is er echt niets te doen om dat te voorkomen?”

Breuker: “Nee, we zijn te laat. Dat hadden we jaren geleden moeten doen.”

“Sapresti,” mompelde ik.

“Dat klinkt niet best,” verzuchte de aanstaande, die van schrik zelfs even van haar smartphone opkeek – multitasken kan ze als geen ander.

Breuker had ons te pakken. Kennelijk waren we niet de enigen. De NOS , het NRC , De Telegraaf: ineens was Remco Breuker overal.

How comes? Breuker appelleerde niet voor het eerst; in 2013 waarschuwde  hij ook al voor een oorlog met Noord-Korea.

Urgentie

Ongetwijfeld speelt schaarste bij die keuze een rol. Hoogleraren Koreastudies zijn nu eenmaal dun gezaaid in Nederland. Maar nog belangrijker: de mans timbre en dictie: de overtuigende, erudiete wijze waaróp hij de boodschap ventileerde: helder, kalm en toch met groot gevoel voor urgentie – “Hier sta ik, ik kan niet anders. (God helpe mij. Amen!).”

Paus Innocentius III, Maarten Luther, Lou de Palingboer: onheilsprofeten hebben het vaak mis. Remco Breuker zal dat niet overkomen.

De oorlogstweet van Trump bleef niet onbeantwoord. Als de Amerikanen Noord-Korea zouden aanvallen, zou een reactie niet uitblijven, waarschuwde viceminister van Buitenlandse Zaken Han Song-ryol de volgende dag. Reden voor de redactie van Pauw om Breuker die vrijdag wederom aan tafel te vragen, dit keer samen met een twintiger die een paar dagen daarvoor in Pyongyang de marathon had gelopen. Iets wat voor Breuker godsonmogelijk is.

Uitstel of afstel

De kritiek die hij de afgelopen jaren op het Noord-Koreaanse regime heeft geleverd, zou hem komen te staan op drie keer de doodstraf, vertelde de hoogleraar stoïcijns. Bovendien: hij mag er dan alles van weten, Noord-Korea zelf bezoeken, is niet wat hij ambieert. Dat staat in zijn ogen gelijk aan legitimatie van de dictatuur.

Tot een confrontatie is het afgelopen weekeinde niet gekomen, weten we inmiddels. Een poging van Noord-Korea om aan de oostkust een raket te lanceren mislukte . Maar dat lijkt eerder uitstel dan afstel. Die botsing gaat er komen, is het niet nu, dan wel binnenkort.

Paus Innocentius III, Maarten Luther, Lou de Palingboer: onheilsprofeten hebben het vaak mis.

Remco Breuker zal dat hoogstwaarschijnlijk niet overkomen. Helaas. Waarom? Omdat hij het zegt.

Remco Breuker: onthoud die naam!