Spring naar de content

Scoringsdrift Halsema helpt Annabel Nanninga en haar Forum

Burgemeester Halsema van Amsterdam ontpopt zich vooralsnog niet als een verbindende burgermoeder. Zij blijft bovenal de polariserende politica, die zij lange tijd was voor GroenLinks in de Tweede Kamer. Door op hoge toon aan te kondigen dat Amsterdam het boerkaverbod niet zal handhaven, helpt Halsema ongewild hoofdstedelijke politici als Annabel Nanninga van het Forum voor Democratie die wél vinden dat de omstreden wet gewoon gehandhaafd moet worden.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Ton F. van Dijk

Femke Halsema was tijdens haar 12-jarig verblijf in de Tweede Kamer heel goed in punten scoren voor GroenLinks. Halsema werd in die tijd door vriend en vijand gezien als een uitstekend debater en een gehaaid politica in de goede zin van het woord.

Femke wist zich dan ook uitstekend staande te houden in de Haagse slangenkuil. Totdat ze er genoeg van had en besloot de politiek – naar eigen zeggen – ‘definitief’ vaarwel te zeggen. Een begrijpelijke keuze, want zo leuk is het vak nou ook weer niet.

Maar niets menselijks is Halsema vreemd, want toen ze na de overwinning van GroenLinks in Amsterdam (de partij werd de grootste) de mogelijkheid kreeg om burgemeester van Amsterdam te worden, pakte ze die kans met beide handen aan. Logisch, want het is misschien wel de meest gewilde bestuurlijke functie van het land.

Politica Halsema sprong vol ambitie en de nodige levenslust in het diepe, toen zij van de ene dag op de andere, zonder noemenswaardige bestuurlijke ervaring (burgemeester, staatssecretaris of minister, het prijkt niet op haar cv) burgermoeder werd van de meest complexe stad van het land.

Corrigerende tik

Omdat Halsema niet over veel bestuurlijke ervaring beschikt, kan zij, wanneer de burgemeesterlijke stress oploopt, dus louter een beroep doen op haar bagage als politica. En zo valt wellicht te verklaren waarom zij het middelpunt is geworden van een heuse rel die de samenleving tot op het bot verdeelt en de kersverse burgemeester al op een stevige corrigerende tik van het kabinet kwam te staan.

Halsema kondigde aan het boerkaverbod – een wet die binnenkort in werking treedt – niet te zullen handhaven. Zij verraadde daarbij onmiddellijk haar achtergrond als partijpoliticus door deze beslissing te motiveren met de woorden: “Dit is zó niet Amsterdams.”

En daarmee maakte zij zich als bestuurder kwetsbaar. Want haar woorden demonstreren vooral een politieke opvatting en niet zozeer een bestuurlijke afweging. Hoewel Halsema er nog snel aan toevoegde dat het niet handhaven van het boerkaverbod (ook) met politiecapaciteit te maken heeft, was het kwaad al geschied.

Halsema wekt de indruk de wet aan haar laars te lappen om politieke redenen. En dat kan niet, zo benadrukten velen de afgelopen dagen, waaronder ook de premier.

Populisme

Geen wonder dus dat de kwestie aan de orde kwam tijdens het wekelijkse vragenuur in de Amsterdamse gemeenteraad. Daar mocht Halsema haar beslissing om het boerkaverbod niet te handhaven nader verklaren. En dat deed zij met het zelfvertrouwen van de debater Halsema.

Bij het verdedigen van haar omstreden uitspraken stikte burgemeester Halsema (letterlijk) bijna in haar eigen gelijk. Op verbaal behendige wijze die in de buurt kwam van bestuurlijke arrogantie, diende zij kritische raadsleden als Annabel Nanninga van Forum voor Democratie van repliek, daarbij nauwelijks de tijd nemend om adem te halen. De politieke toon won het van de rust en verbinding.

Ongewild draagt Halsema met haar opgewonden performance zo bij aan het toenemende populisme in Amsterdam. Want burgers die zich zorgen maken over de opkomst van andere culturen (en de daarmee gepaard gaande symbolen, zoals de boerka) in de stad, voelen zich in de steek gelaten door hun burgemeester. Zij zoeken bij de volgende verkiezingen ongetwijfeld hun toevlucht tot politici, zoals Annabel Nanninga, die anders dan Halsema zeggen wél te luisteren naar hun bezwaren.

Burgemeester Halsema heeft nog een lange weg te gaan op weg naar de bestuurlijke en verbindende rol, die van haar verwacht wordt. Meer ademhalen en minder scoringsdrift zijn daarvoor een goed begin.