Spring naar de content
bron: Sem van der Wal/ANP Kippa

Lekker verkrachtingsplaatjes draaien hiep hoi!

Een nieuwe week, een nieuwe BN’er die gebruik maakt van zijn massamedium om de zorg te delen dat hij dadelijk ook niets meer mag zeggen. Dit keer was het 3FM-dj Sander Hoogendoorn.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Meredith Greer

Sander had namelijk iets gelezen over de zes uur durende documentaire Surviving R. Kelly waarin tientallen slachtoffers aan het woord kwamen. Kinderporno, verkrachting, fysieke mishandeling, mentale mishandeling, misbruik, vernedering, geslachtsziektes, manipulatie, het passeerde allemaal de revue.*

Sander zag dit allemaal langskomen, en begon zich zorgen te maken. Niet over de getraumatiseerde slachtoffers, of hoe dit twintig jaar lang voor onze neus kon gebeuren zonder dat iemand ingreep. Nee, Sander maakt zich grote zorgen of hij morgen nog wel zijn favoriete R. Kelly-liedje op de radio zou mogen draaien. Want jongens, waar ligt de grens? Hellend vlak! Straks mogen we allemaal helemaal niets meer!

De nood was hoog. Er was gevaar. En dus besloot hij actie te ondernemen. Hij kondigde op Twitter ‘HET VERBODEN UUR!’ aan. Een heel uur lang alleen maar artiesten die op de een of andere manier ‘in opspraak zijn geraakt’. Dat is nog eens ontdekken, onthullen en ontketenen: een heel uur lang de status quo in stand houden door muziek te op te zetten die door niemand ‘verboden’ is.

Sander deed dit ‘om erachter te komen wat je nou eigenlijk nog wel of niet kan draaien. Moet je bepaalde artiesten boycotten en waar ligt dan de grens en wie bepaalt die?’ En dat is natuurlijk een hele valide vraag, ware het niet dat hij de vraag zelf beantwoordt door hem te stellen. Híj is degene die besluit welke plaatjes gedraaid worden op onze publieke omroep en daarmee bepaalt waar de grens ligt.

We kunnen met zijn allen roepen dat je de kunst van de kunstenaar moet scheiden, maar hoe we naar kunst kijken en hoe we naar muziek luisteren, wordt altijd beïnvloed door de informatie die we erover hebben. Hangt het in een museum of wordt het gedraaid op de radio? Dat zegt iets over hoe goed of belangrijk het werk is.

Soms heb je er een keuze in of je je mening over het werk laat beïnvloeden: dan lees je bijvoorbeeld het tekstje bij het kunstwerk niet, omdat je zelf wil bepalen waar het over gaat. En soms heb je die keuze niet, omdat de feiten en de verhalen rondom het werk onderdeel worden van het publieke narratief. En dan is het negeren van die feiten en verhalen een bewuste keuze.

Het is bijzonder kut om je favoriete cabaretier, acteur, filmmaker of muzikant te moeten associëren met verschrikkelijke dingen. Dat is natuurlijk ook een van de redenen waarom we als maatschappij zo ons best doen om vrouwen niet te geloven als ze naar buiten treden, en er in het verleden amper naar ze geluisterd werd.

Die tijd is voorbij. De muziek van R. Kelly zal voor altijd verbonden zijn aan de verkrachting van jonge meisjes. Het is aan iedereen zelf om te bepalen hoe erg ze dat vinden, en hoe ze zich verhouden tot de muziek van een verkrachter die opschept over zijn slachtoffers. Of je het dan, zoals Sander aan het begin van zijn uitzending zegt, nog steeds ‘gewoon een leuk liedje’ vindt.

Wat deze jongen vindt of wat hij in zijn eigen huiskamer draait, interesseert me eigenlijk helemaal niets. Maar wat hij op de radio zegt en uitzendt, heeft invloed op wat we als maatschappij acceptabel vinden. Hoeveel hij ook doet alsof hij alleen maar de vraag stelt omdat hij maatschappelijk betrokken is en zo ontzéttend benieuwd is naar je antwoord (“bel nu naar 09091336!!!1! 25 cent per minuut!”), hij stelt een norm en heeft hier een aandeel in.

Hij gebruikt de pijn van slachtoffers om lekker controversieel te zijn. Met zijn drogreden van het hellend vlak stelt hij wat hen overkomen is in feite gelijk aan het nemen van drugs, het ontduiken van belasting, het inhuren van nepaccounts om je sociale media te boosten, of vrouwen op sociale media ‘kech’ noemen. Dat waren namelijk de redenen dat de andere mainstream artiesten die hij opzette volgens hem ‘verboden’ waren.

Door deze uitzending te maken, is Sander eindelijk ook ‘in opspraak gekomen’. En dat is natuurlijk precies de bedoeling. Het is namelijk big business, ‘in opspraak’ zijn. Er blijft daarom er ook de hele uitzending een sfeertje van will he or won’t he om te zorgen dat we blijven luisteren. Ik zal u het luisteren besparen, hij draaide hem uiteindelijk niet. Het bleef bij Dotan.

En R. Kelly? Die komt in april gewoon weer in Amsterdam optreden. En in het persbericht waarin dat wordt aangekondigd, wordt het feit dat hij ‘opnieuw in opspraak is gekomen’ met de documentaire over zijn pedoseksuele misbruik, gebruikt in de copy om tickets te verkopen. €59,25 per stuk, of €1.576,50 voor een VIP tafel. De early birds zijn al uitverkocht.

*R. Kelly is nooit veroordeeld voor een van deze misdrijven. Dus ik zou hier eigenlijk moeten spreken over ‘vermeend misbruik’ en ‘beschuldigingen’. Maar ik geloof deze vrouwen. Iedereen die twijfelt nodig ik van harte uit om de docuserie zelf te bekijken en een eigen oordeel te vellen. En anders is er ook beeldmateriaal te vinden van R. Kelly die een veertienjarig meisje misbruikt. Hij houdt er namelijk van om zichzelf te filmen.

Onderwerpen