Spring naar de content
bron: ANP

Don Arturo: Ramadan deed Ajax de das om

Ik zag de wedstrijd in Torremolinos, lieve vrienden, in het gezelschap van mijn maat Ivo Teulings en zijn beeldschone, piepjonge Cubaanse levenspartner. Ik ben hier niet voor de lol want ik en mijn partner in crime werken keihard aan onze bestseller Costa del Coke, een soort Fear and Loathing in Las Vegas maar dan gesitueerd in Andalusië.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Arthur van Amerongen

In het dubbeldikke zomernummer van HP/De Tijd kunt u alvast wat lezen over onze interessante ontmoetingen met zigeuners, naffers, Oostblokkers, personen van kleur uit dat geweldige kansencontinent Afrika en last but not least allerhande kommersjele sekswerkers van uiteenlopende genders, om nog maar te zwijgen over de onvermijdelijke ladyboys, die in hun thuisland “katoey” worden genoemd.

Van bronnen rond en bij Ajax had ik al vernomen dat de selectie van Ajax (minus Sylvie Meis, de beschermgodin van de Meer) dit jaar meedoet aan het mohammedaanse vastfestijn dat de hele maand Ramadan duurt en dat afgelopen zondag feestelijk van start ging bij de NPO met een gala-avond die op Nederland 1, 2 én 3 live werd uitgezonden voor en door de gezamenlijkheid. Het 4 uur durende programma werd gepresenteerd door mijn kunstbroeder Kiza Magendane, die volgend jaar de PC Hooftprijs gaat winnen, op voorspraak van de nieuwe hoofdredacteur van het NRC Handelsblad: Xandra Schutte.

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

De andere gegadigde was Jerry Martin Luther King Afrika, de Sinterklaasdichter des Vaderlands die in de Bijlmer Kno’ledge Cesare wordt genoemd. Dat werd nog een flinke nek-aan-nek-race met een fotofinish maar uiteindelijk won mijn kunstbroeder Kiza omdat hij beter gekleed was, zo las ik in het juryrapport.

Kiza is geen moslim maar een zogeheten sapeur, een schitterend modefenomeen uit de Congo, dat ik gemakshalve de voormalige overzeese Belgische gebieden noem. Gerard Reve had nu geschreven: de Overzeese Geslachtsdelen maar dat vind ik niet gepast omdat mijn essayette immers over een serieus onderwerp gaat.

Sapeurs zijn mannen die zich altijd picobello kleden, een soort players dus maar dan met smaak. 

Kiza had Ajax opgeroepen om in het kader van de diversiteit en uit respect voor de mohammedaanse minderheid ‘lekker te vasten want de Ramadan is één groot feest’. Sjaak Swart had nog wel even gemopperd en gesuggereerd dat het misschien handig was voor ‘de jongens’ om alleen met Yom Kippoer te vasten omdat dat maar 1 dag duurt maar uiteindelijk werd dat plan afgezwaaid door GroenLinks Amsterdam omdat het gezien de toestand in Gaza niet erg gepast was om een zionistisch, kommersjeel feestje als Yom Kippoer te vieren.

Het voordeel van het van het collectieve vasten is, indachtig het gedachtengoed van burgemeester Halsema, natuurlijk dat Baudet en andere onderbuikpopulisten niet gaan roepen dat Ajax verloor tegen Tottenham Hotspur omdat Hakim Ziyech, Lassina Traoré, Issam el Maach, Noussair Mazraoui en Kasper ‘Mo’ Dolberg verzwakt waren vanwege religieuze redenen. Het Ajax-bestuur had na overleg met sapeur Kiza bedacht dat het een leuk idee was om tijdens de rust van de wedstrijd een kleine iftar te doen zodat de ‘jongens’ verkwikt aan de tweede helft konden beginnen.

Ik hoorde uit betrouwbare bron dat André Onana een kilo baklava, m’hancha en chebakia, geschonken door koffiesjop Al Rif uit de Eerste van der Helststraat (Reve: niemand weet toch meer wie Tweede van der Helst was?), heeft verorberd, hetgeen wellicht zijn merkwaardige gedrag in blessuretijd verklaart.

Ik zag de wedstrijd dus in café De Brabander in Torremolinos, het vertrouwde adres ‘om effekes een vette bek te halen”. 

Voor de wedstrijd heb ik met kompaan Ivo een uurtje staan karaoken, en de trouwe lezer weet dan natuurlijk dat ik hele oeuvre van Corry en de Rekels, Arno en Gradje, Arie Ribbens en Jan Boezeroen heb gezongen.

Ik heb een uitgesproken zwak voor het Brabantse volk, dat in tegenstelling tot het Limburgse ras open, eerlijk, betrouwbaar, geestig, gastvrij, gul en bourgondisch is. Luister maar eens naar de Mannen van de Radio, Radio Bergeijk, Hans Teeuwen en Theo Maessen en vergelijk dat met de roomse flauwekul van Limburgse buutreedners als Pierre Knoop, Frenske Timmermans en Erik van Muiswinkel.

Het nadeel van Brabanders is dat ze nogal zijn angehaucht met het gedachtengoed van het Zwarte Front van Arnold Meijer en zijn infame bokkenrijders. Ik heb net de schitterende serie Undercover in ene ruk uitgekeken op Netflix en XTC-boer Frank Lammers is helemaal gemodelleerd naar Arnold Meijer, hetgeen de gemoedelijke vetklep de gelegenheid geeft om allerlei nare dingen te zeggen over vrouwen, personen van kleur en andere mohammedanen. Bon, in café de Brabo in Torremolinos voelde ik mij temidden van al die PVV’ers en FvD’ers ineens weer die ouwe linkse, deugende vriendelijke jongen die ik ooit was. Dat deed mij deugd, en het bood mij nieuwe perspectieven in mediaal Nederland en dan met name bij de linkervleugel. De klandizie van De Brabander maakte nare, voorspelbare grapjes over ‘jodenclub’ Tottenham Hotspur, hetgeen ik heb moeten ontkrachten want de Spurs zijn net zo joods als FC Genemuiden.

Na de wedstrijd heb ik nog even zitten toepen, rikken en klaverjassen in De Brabander en iedereen was het over eens dat Ajax ten onder was gegaan aan geld, drank, vrouwen en de islam. Als Ajax namelijk niet was gaan vasten, op voorspraak van sapeur Kiza Magendane, had Ziyech niet op de paal maar in de goal geschoten en was André Onana niet bevangen door hongerklop en had hij met beleid de reservetijd uitgespeeld. Daar hadden de Brabo’s een goed punt, al vind ik het wel erg makkelijk om de kwetsbare minderheid van één punt zeven miljard muzelmannen de schuld te geven van de ondergangen van Ajax. Enfin, het bleef gezellig tot in de kleine uurtjes en ik vertrok met Ivo polonaisegewijs naar Tentación Swinger, het vertrouwde adres voor verveelde stellen. Houdoe!